{داستان گل سرخ (رُز) 2}

      {داستان گل سرخ (رُز) 2}

ادامه...👇

انجمن مخفی گل رُز پاسدار آیین کهن و اسطوره ای از موجودی تحت نام اُرورا است که بر اساس اساطیر رومی، وی ربه النوع سپیده دم، شفق قطبی، می باشد و به مثابه گل سرخ است و ریشه تاریخی اش به دوران پروتو آریایی باز می گردد. یعنی احتمالا دورانی که تمدن نسبتاً پیشرفته ای در قطب شمال زمین وجود داشته است. همتای یونانی اُرورا، ایزدبانوی ائوس است. و همتای ودایی وی اوشس (ushas) نام دارد. وی (اُرورا) با انگشتان خویش که چون گل سرخ (رُز) هستند هر روز پیش از طلوع آفتاب دروازه آسمان را باز می نماید تا خورشید طلوع نماید. اُوید در باره اُرورا (سپیده دم) اینگونه آورده است: 👈 { 👈«سپیده دمان» هر چند دمساز همان جنگ ابزارها بوده بود، زمان آن نداشت که دل بر ویرانی تروا و تیره روزیهای هکوب بسوزد. اندوهی که جانش را می خلد، سوگی خانوادگی است که بغبانو(ایزدبانو) را در نگرانی و آشفتگی فرو می برد: از دست رفتن ممنون که مادرش، بغبانوی روشناییهای لعل فام، او را دیده است که در هامونهای فریژیه، با نیزهٔ آشیل از پای در می آید؛ او ممنون را دید و آن 👈رنگ ارغوانی که پگاهان بدان گلفام (مانند گل) می گردد، سرخی خود را از دست داد؛ آسمان در پس ابرها نهان شد. } (افسانه های دگردیسی کتاب سیزدهم صفحه401)ّ

واژه Eos  یونانی خود ریشه در واژه ushas هندو دارد. و این واژه (Eos) در زبان لاتین باستان به گونه (Ausṓsa ) تبدیل شده است که سپس با تبدیل واکهٔ س به ر تبدیل به اُرورا شده است. 

اُرورای رومی و ائوس یونانی و اوشاس هندی، در نظر مردمان جهان باستان نوری بوده است که پیش از طلوع خورشید در فجر صادق دیده می شود. و تشبیه وی به گل سرخ (رُز) آن سرخی است که در افق در آسمان پیش از طلوع آفتاب ظاهر می شود. تا به اصطلاح دروازه ورود خورشید را با انگشتان گُلفام خویش باز نماید. به توضیحات حکیم ابوریحان بیرونی توجه فرمایید : 👈 { سپیده و شفق چیست: شب بحقیقت بودن ماست اندر تاریکی سایهٔ زمین،چون آفتاب از ما غایب باشد زیر افق. و چون نزدیک آید ببر آمدن آن شعاعهای او را که گرد به گرد سایه است نخست بینیم. و آن سپیده بود بمشرق که طلایه آفتاب است. و شفق سوی مغرب ساقهٔ شعاع آفتابست از پس او. اما بمشرق نخست سپیدی بر آید از پس سحر، دراز بدیدار، و تیز سر، و ببالا. و او را صبح دروغین گویند که بر وی هیچ حکم نبندد اندر شریعت. و او را بدنبال گرگ از بهر درازی و باریکی و راستی تشبیه کنند. و دیر نماند این صبح. آنگاه از پس او سپیده دمد بر پهنا، و بر افق بپراکند. و وقت نماز بامدادین ازوست. و حرام شدن طعام بر روزه داران آنگاه بود. و از پس آن افق 👈سرخ🌹 شود چون آفتاب نزدیک آید و روشنایی او بر آن تیرگی ها افتد که نزدیک زمین اند از بخار وز گرد. وز پس آن آفتاب برآید. و بوقت فرو شدن او همین هر سه حال باشد و لکن نهاد آن باشگونه. زیرا که چون آفتاب فرو شود افق سرخ بماند از پس او. آنگاه سرخی برود و آن سپیدی بر پهنا بماند که برابر سپیدهٔ صبح است. و بر او و بر سرخی پیش از او حکم نماز شام و خفتن بسته است. و چون این سپیدی پهن ناپدید شود آن سپیدی با بالا برآید که برابر صبح دروغین است و بیک پاره از شب بماند. و هندوان سپیده و شفق را بهندوی سند خوانند. و از روز و شب نشمرند. و گروهی ازیشان چون محالی آن دانستند، میان روز و شب واسطه بنهادند و گفتند که سند آنوقتست که مرکز آفتاب بر افق باشد. }(کتاب التفهیم بیرونی صفحات 67 و 68) 

اوشس همتای هندی ارورای رومی، در ریگ وداها همسر سوریا، سوریه (ایزد خورشید) است. و موجودی که ثروت و برکت و روزی می دهد. به فقرات زیر توجه فرمایید: 👇

{خطاب به سپیده دم

1: سپیده دم دختر آسمان برخاسته است؛ او می آید، و جلال خویش را با روشنایی نمایان می سازد؛ او دشمنان ما را و همچنین تاریکی مذموم را پراکنده می کند، و راه ها را روشن می نماید تا (موجودات زنده) از آن ها بگذرند. 

2: امروز بر ما موجب برکت بزرگ باش، ای «اوشس» که (برانگیزندهٔ) سعادت عظمی هستی. ما را 👈ثروت بخش، و شهرت شگرف عطا فرما؛ ای نیکخواه الهی بشر به مردم فناپذیر اخلاف نرینه (پسر) عطا کن. 

3: اشعهٔ شگفت ابدی سپیده دم زیبا ظاهر می شود، و به مراسم پرستش پاک الهی حیات می بخشد، و در اطراف پراکنده می شود، و فلک را پر می سازد. 

4: با مجاهده شتابان از راه دور پیش می آید تا به پنج طبقهٔ مردم (روشنایی بخشد). *[ظاهراً منظور از پنج طبقهٔ مردم، پنج طایفهٔ آریایی است. مترجم]

آن دختر آسمان، و نیک خواه موجودات زنده، افکار مردم را مشاهده می کند. 

5: عروس (همسر) «سوریه»(ایزد آفتاب) بخشندهٔ (رزق)، و صاحب ثروت فراوان به گنج ها و اموال (گوناگون) حکومت می کند. ستودهٔ (ریشی) ها، تلف کنندهٔ زندگی، پروردگار نعمت بر می خیزد، وقتی که تقدیم کنندگان نذور او را می ستایند.}

ادامه...👇

@soltannasir

🌹🌞