{داستان گل سرخ (رُز) 4 }

         {داستان گل سرخ (رُز) 4 }

{ نگاهی گذرا به منشا داستان لیلیت 1}

مطالبی در مورد لیلیت به اشتراک گذاشته شد. علت این اشتراک گذرای ارتباطش با تفسیر داستان گل سرخ است که بزودی ارائه می شود. فقیر لیلیت را با داستان گل سرخ بی ارتباط میدانم اما  لازم بود که در نقل داستان گل سرخ بدان اشاره نمایم. و علت عدم ارتباط و اشتباه بعضی از غربی ها را توضیح دهم در نتیجه ابتدا لازم بود کمی در مورد لیلیت  اطلاعات ارائه بدهم. تا هنگام تفسیر دلایل خویش را ارائه دهم. 

اما در مورد لیلیت ذکر این نکته خالی از لطف نیست که ربای های یهودی نویسنده تلمود بابلی نخستین بار از وی در تلمود یادکرده اند و سپس در کتابی مجعول و بی سندی به نام بن سیرا  مفصل به داستان وی پرداخته شده که لیلیت نخستین همسر آدم قبل از حوا بوده و وی برخلاف حوا که بر طبق سفر پیدایش تورات از دنده چپ خلق شده، از همان خاک آدم خلق شده و از آدم نافرمانی نموده و آدم را ترک نموده سپس خداوند حوا را اینبار از دنده چپ آدم خلق نموده است. در قرآن مجید و عزیز و احادیث اسلامی کوچکترین نشانه ای از این روایت نیست. در تورات نیز در سفر پیدایش که به نظر فقیر مملو از تحریفات است نیز هیچ اشاره مستقیمی به لیلیت نشده است. در اناجیل اربعه نیز از وی یادی نشده است. در انجیل برنابا هم که مسیحیان آن را جعلی می دانند یادی از همسری لیلیت برای آدم نشده است. از لیلیت در عهد عتیق تنها در کتاب اشعیا آن هم به عنوان موجودی شیطانی یاد شده است به فقرات زیر توجه نمایید : 👇

{موجودات وحشی بیابان با موجودات وحشی جزیره دیدار خواهند کرد، و ساتیر (موجودی نیمه انسان و نیمه بز) پیروان خود را فراخواهد خواند؛ لیلیت نیز در آنجا خواهد آرمید و برای خود مکان استراحتی خواهد یافت.» } (کتاب اشعیا فصل 34 آیه 14) 

در ترجمه فاضل قلی خان اینگونه آمده : 👇

{گربه دشتی به کفتار مویه کنان و غول (احتمالا ساتیر) به جفت خود ندا می نماید و عفریت (احتمالا لیلیت) نیز در آنجا آرام گزین شده از برای خود مکان استراحت پیدا خواهد کرد}(اشعیا فصل 34 آیه 14) 

اما شاید برای خوانندگان جای سوال باشد که منشا داستان لیلیت در کجاست ? همانگونه که ملاحظه نمودید حتی در الواح میان رودان با وجودی که به لیلیتو اکدی اشاره شده است. اما هیچ اشاره ای به ارتباط لیلیتو با آداپا (معادل آدم در عهد عتیق) نشده است. در اسطوره خلقت آداپا (معادل آدم) هیچ ذکری از لیلیت نشده است. بنابراین باید از خود پرسید که ریشه احتمالی داستان لیلیتو در کجا است ? می دانیم که نخستین بار ربای های یهودی از وی در تلمود بابلی در داستان آدم نام برده اند. و تلمود بابلی شروع نگارشش از اواخر دوران اشکانیان شروع می شود و کل دوره ساسانی و سپس اوایل دوره اسلامی به پایان می رسد. بنابراین این کتاب بخش اعظم نگارشش در بابل که جزوی از ایران بوده انجام شده است. و طبیعتا ممکن است ربای های یهودی با تاسی از اساطیر و فرهنگ ایران به لیلیت پرداخته باشند. همتای کهن ایرانی لیلیت در اساطیر پهلوی پری جهی می باشد. تنها در متون ایرانی است که به جهی در داستان آدم و حوا به نوعی متفاوت از روایت یهودیان پرداخته شده است. در متن بندهش که از نسک های دوره اسلامی است که بر اساس نسک های دوره ساسانی که خود ریشه در نسک های کهن تر دارد در باب خلقت زنان آمده : 👈 { هرمزد هنگامی که زن را آفرید، گفت که《ترا نیز آفریدم (در حالی) که تو را سرده پتیاره از 👈جهی است. تو را نزدیک کون دهانی آفریدم که جفت گیری تو را چنان پسند افتد که به دهان مزه شیرین ترین خورش ها؛ (و) از من تو را یاری است، زیرا مرد از تو زاده شود؛ (با وجود این،) مرا نیز که هرمزم (خداوندم) بیازاری. اما اگر مخلوقکی را می یافتم که مرد را از او کنم. آنگاه هرگز تو را نمی آفریدم که تو را آن سرده پتیاره از جهی است. اما در آب و زمین و گیاه و گوسفند، بر بلندی کوهها و نیز آن ژرفای روستا خواستم و نیافتم مخلوقکی که مرد پرهیرگار از او باشد جز زن (که) از (سرده) جهی پتیاره است》. }(کتاب بندهش ترجمه مهرداد بهار صفحات ۸۳ و ۸۴)

نکته: همانگونه که ملاحظه می نمایید در بندهش که بر اساس نسک های ساسانی نوشته شده است آفرینش زنان از پری جهی است. و هرمزد(خداوند) می گوید اگر آفریده دیگری را غیر زن می یافتم که مرد را _در هنگام زادن_ بتوانم از وی بوجود بیاورم. اینکار را می کردم اما نیافتم و اجالتا مجبورا مرد از زن بدنیا می آید. علت این دشمنی این است که زن از پری پتیاره جهی خلق شده است و پری جهی بر اساس بندهش، دختر اهریمن است. یعنی بر اساس اساطیر پهلوی ایران خلقت زن منشا اهریمنی دارد. این مسئله در نوع خود قابل تامل است زیرا در متن بندهش آفرینش مشی و مشیانه (که آدم و حوای نخستین آریایی هستند) از گیاه ریواس است. جمع کردن بین این دو روایت به نوعی مشکل است.  

ادامه...👇

@soltannasir

👿👹