{ پاسخ به سوالات 125}

@soltannasir

     { پاسخ به سوالات 125}

  { حکایتی در باب توجه به روحانیت عطارد 2}


ادامه تعلیقات علامه طهرانی : 👇

{ [223] ـ توجه به جمادات و ارواح كواكب و غيره با روح دين سازش ندارد

توجه‌ به‌ هر موجودي‌ از موجودات‌ اگر به‌ عنوان‌ استقلال‌ باشد ممنوع‌ است‌ و اگر به‌ عنوان‌ مظهريّت‌ و مرآتيّت‌ براي‌ خدا و به‌ عنوان‌ اسمي‌ از أسماء خدا باشد عقلاً اشكالي‌ ندارد ، خواه‌ توجه‌ به‌ عطارد باشد يا سائر كواكب‌ يا نفوس‌ قدسيّه‌ و أنبياء و أئمّه‌ طاهرين‌.

إذَا تَجَلّی‌ حَبيبي‌ في‌ حَبيبي‌                 
فبعَينِه‌ أنظُر إلَيه‌ لا بعَيني‌

و در اين‌ صورت‌ حتّي‌ استمداد از يك‌ پر كاه‌ مستقلاً غلط‌ و ممنوع‌ است‌ ، و لكن‌ استمداد از خدا از دريچه اين‌ اسم‌ و صفت‌ هميشه‌ ممدوح‌ است‌.

و در شرع‌ مقدّس‌ استمداد از ارواح‌ اولياء خدا و انبياء و أئمّه‌ و علماء بالله‌ و مؤمنين‌ به‌ عنوان‌ آليّت‌ و مظهريّت‌ خدا ترغيب‌ شده‌ ، و ليكن‌ استمداد از ارواح‌ كواكب‌ و اجانين‌ و ساير جمادات‌ چون‌ سنگ‌ و چوب‌ و لو به‌ عنوان‌ مظهريّت‌ خدا نه‌ تنها ترغيب‌ نشده‌ ، بلكه‌ مي‌توان‌ گفت‌ كه‌ با روح‌ دين‌ سازش‌ ندارد و شايد سرّش‌ اين‌ باشد كه‌ اوّلاً شرع‌ مقدس‌ خواسته‌ است‌ افراد بشر در سير تكاملي‌ خود با موجودات‌ زنده‌ و روحاني‌ سر و كار داشته‌ باشند ، نه‌ موجوداتي‌ كه‌ به‌ حسب‌ ظاهر فاقد حيات‌ و روحند ، يا ارواح‌ آنها مانند أجنّه‌ كه‌ ضعيف‌ و پست‌اند ، و ثانياً توجّه‌ به‌ ستاره‌ و سنگ‌ ممكن‌ است‌ كم‌ كم‌ آنها را به‌ وثنيّت‌ بكشاند ؛ لِذا از اصل‌ اين‌ طريق‌ را مسدود فرموده‌ است‌.

[224] _مرحوم‌ حاج‌ مولی‌ احمد نراقي‌ (ره‌) در «خزائن‌» ص‌ 114 فرمايد:

فائدة‌: مشهور است‌ كه‌ هر كه‌ عطارد را ببيند و اين‌ اشعار را كه‌ منسوب‌ است‌ به‌ أميرالمؤمنين‌ عليه‌ السّلام‌ بخواند نيكي‌ و توانگري‌ بسيار به‌ روزگار او عايد گردد:

عَطارُدُ أيْمُ اللهِ طالَ تَرَقُّبي‌                      
صَباحاً مساءً كي‌ أراك‌ فأعْنَما
فها أنا فامنَحْني‌ قُویً‌ أبْلُغُ المُنی‌              
وَ دَرْكَ العُلومِ الغامِضاتِ تَكَرُّما
وَ إن‌ تكْفِني‌ المَحْذُورَ وَالشَّرَّ كُلَّه‌            
بأمْرِ مَلِيكٍ خالِقِ الأرضِ وَالسَّماء

در تعليقه‌ آن‌ دانشمند محترم‌ حسن‌ زاده آملي‌ گويد: در ديوان‌ منسوب‌ به‌ أميرالمؤمنين‌ عليه‌ السّلام‌ اين‌ ابيات‌ مسطور نيست‌. و میبدي‌ در شرح‌ ديوان‌ ضمن‌ بيان‌ اشعار :

خَوَّفني‌ مُنَجِّمُ أخُو خَبَل‌                             
تُراجِعُ المِرّيخَ في‌ بَيْتِ الحَمَل‌

گويد كه‌: از اين‌ قطعه‌ روشن‌ مي‌شود كه‌ نسبت‌ اين‌ ابيات‌ عطارد أيم‌ الله‌ طال‌ ترقّبي‌ الخ‌ به‌ حضرت‌ أمير عليه‌ السّلام‌ مطابق واقع نیست. و ملاّ مظّفر در تنبيهات‌ گويد: بعضي‌ اين‌ اشعار را به‌ مولی‌ عليه‌ السّلام‌ نسبت‌ داده‌اند. و اين‌ دو بيت‌ را اختلاف‌ نسخ‌ بسيار است‌. انتهی‌.

و از بياناتي‌ كه‌ ما در حاشيه قبل‌ نموديم‌ روشن‌ مي‌شود كه‌ مسلّماً اين‌ اشعار از أميرالمؤمنين‌ عليه‌ السّلام‌ نيست‌ و توجه‌ به‌ كواكب‌ و توسّل‌ به‌ آنها خلاف‌ ضرورت‌ اسلام‌ است‌. }

اینجا فقیر  را با علامه طهرانی سخن است . اینکه علامه طهرانی بزرگوار  می فرمایند . که کواکب به حسب ظاهر فاقد حیاتند . علامه طهرانی خود به خوبی می دانند که در حکمت قدیم کواکب دارای نفوس می باشند نه تنها کواکب بلکه جماد و نبات و سایر قوای طبیعی نیز  دارای نفس و رب النوع هستند .
و حق تبارک تعالی در آیات متعددی به تسبیح هر آنچه در آسمانها و زمین است . اشاره نموده نظیر آیه 44 سوره مبارک الاسرا : 👇

{ تُسَبِّحُ لَهُ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَالْأَرْضُ وَمَنْ فِيهِنَّ وَإِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَلَكِنْ لَا تَفْقَهُونَ تَسْبِيحَهُمْ إِنَّهُ كَانَ حَلِيمًا غَفُورًا ﴿۴۴﴾ = آسمانهاى هفتگانه و زمين و هر كس كه در آنهاست او را تسبيح مى‏ گويند و هيچ چيز نيست مگر اينكه در حال ستايش تسبيح او مى‏ گويد ولى شما تسبيح آنها را درنمى‏ يابيد به راستى كه او همواره بردبار [و] آمرزنده است (۴۴) }

آیا موجود فاقد حیات و شعور تسبیح حق تعالی می نماید ?
یا اینکه الله تبارک تعالی در سوره زلزال می فرماید که به زمین وحی می شود و زمین اخبار خویش را باز گوید : 👇

{ إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا ﴿۱﴾وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا ﴿۲﴾وَقَالَ الْإِنْسَانُ مَا لَهَا ﴿۳﴾يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا ﴿۴﴾بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَى لَهَا ﴿۵﴾= آنگاه كه زمين به لرزش [شديد] خود لرزانيده شود (۱) و زمين بارهاى سنگين خود را برون افكند (۲) و انسان گويد [زمين] را چه شده است(3)آن روز است كه [زمين] خبرهاى خود را باز گويد (۴)[همان گونه] كه پروردگارت بدان وحى كرده است (۵) }

ادامه دارد ...
@soltannasir
🌏🌍🌎