{مثال در باب علم سیمیا }

       {مثال در باب علم سیمیا }


{ سیمیا و آن عبارت است از علم به کیفیت تسخیرات ، و معرفت دعوات کواکب سبعه ، و شرایط آن تسخیر روحانیات انسان و عزایم چنان کیفیت بخورات و اقداح و منادل و خواتیم و ترتیب عظام و صنعت رمادات و مداوات ، تا به وسایل مذکوره فواعل علوی را با چیزی از قوابل سفلی ارتباطی و عنایتی پدید آید ، و به آن وسیله ، اظهار غرایب عجیبه ، و بل مطالب و مقاصد عظیمه ، میسر گردد .
و از جمله اعمال سیمیا ترتیب عظیم تیهوی آبگردان ، طیر رباعی الاسم ، که نصف ثانی اسم او تکرار اوست (هدهد) و از اعداد که اوراد و آغاز گرفتن و عمل به بسم الله کنند ، و مدت بیست و چهار روز ، او را «حب السوس» خوراند ، و به جامی گلاب خوشبوی نوشاند ، و روز بیست و پنجم ، در وقتی که قمر متصل باشد به خداوند طالع ، عامل با خداوند طالع مسأله ، نظیر تثلیث یا تسدیس ، و صاحب قوی حال باشد ، و کارد تیز از مس سرخ بسازد ، و این صورت را به آن کارد نویسد :
« 911/9061111ر11051011611151رر100111811 تمسک اعینونی »
و طیر مذکور را ، در ساعت مزبور ، به کارد مشروح بر لوحی از آبگینه ذبح نماید ، به وجهی که یک قطره خون بر زمین نچکد که تمامی عمل به فساد آید ، پس سرش از تن جدا کند ،و دلش از میانه دو کتف بیرون آرد ، 31400 ، از فرقش قلع کنند
و اطراف اجنحه او(بال هایش ) را فراگیرد ، و پری را که اطول(طولانی ترین) پرهای دست است با آن ضم نماید ( اضافه نماید ) ، و رأس و قحف(کاسه سر ) و اطراف بالها و آن پرهای دراز را در ظرفی پاک محفوظ سازد ، و در حفظ آن مبالغه نماید ، تا در وقت حاجت به کار آید .
پس مذبوح را از فضلات و حشا پاک کرده در دیگ اندازد ، و به آتش معتدل پخته سازد ، و گوشت شوربای او را تمامی تناول کند ، و یک استخوان را شکسته و خائیده ضایع نکند ،
یکی در وسط قرار گرفته ، و دیگر در ته آب رفته ، این سه نوع استخوان را بردارد ، و نشان کند که مدار عمل بر آنهاست ، و ثانی استخوان و پرها با بال ، و پر و سر و دل بکار داشته بود ، در ظرف آبگینه مطین به طین حکمت( نوعی گل ترکیب خاک زرد و سرگین اسب ) به آتس بسوزد تا جگر شود و آن را رماد(خاکستر ) گویند .
و در کتب مبسوطه ، منافع آن  رماد مشروح شده و در این مختصر اکتفا به خواص این استخوان  می شود که در ته آب قرار گرفته . استخوان مذکور طبیعت خاک دارد ، و آن را روحانیتی است ، مسمی به «شمعون»  عمل او در معدنیات و نباتات و آنچه تعلق به کوه و صحرا دارد ، و حار(گرم) است ، و آن را خاتمی است معروف به «خاتم اطاعت»  ، و اسمی است که در وقت عمل تکلم بدان می باید نمود ، و آن به منزله عهد و قسم است در تسخیرات .
پس آن خاتم را در باید نوشت با اسم روحانیت او بر استخوان مذکور ، به این وجه : « عنهک ططثینشاه » از مس یا از فلزی ، و عظم مذکور که خاتم و اسم روحانیت او بر آن مکتوب است بر بالای او نهد ، و از صاحب یوم یا لیله و صاحب ساعت ، استمداد نماید ، و به اسمی که قسم آن عظیم اسن ، متکلم شود ، و پنجاه از مکتوب « یا شمعون خذ علی العیون » آن طاس با وجود حضور از نظر حاضران غایب شود ، و آن را نبیند تا وقتی که استخوان برداشته شود و از تکلم به آن اسم خاموش شود .
این عمل نمونه ای است که به جهت  مثال ایراد شده . به این عزم در جمیع ارضات و گیاه های بی ساق تصرف می توان نمود و الله اعلم.
مولف گوید : این ضعیف را تجربه این عمل اتفاق نیفتاده . اما به همین وجه که ذکر شد ، در کتب و آثار حکمای متقدمین ، به لغات و اقلام غریبه و ترجمه آن ، و سحر العیون ابی عبدالله مغربی ، که فی باب این علاج مشهور است .اما قیاس لغوی آن است که به جای «خذ علی العیون » در اخفای طاس ، « خذ علیه العیون » گوید ، و آن به تجربه معلوم می شود .
و به افواه و السنه استماع شده که به تاریخ یک صد و سی سال قبل از این تقریبا ، خواجه غیاث الدین امینی کازرونی ، عمل اخفا نمود و درست در آمد ، در بازار شیراز خربزه می خورد ، و پوست آن به جمعی که از ایشان مخفی بود می زد وی را نمی دیدند .
و در مجلس صدر یعقوب پادشاه ، با یکی از خطا کاران کازرون در تولیت اوقاف معینه مباحثه نمودند ، اسمی خواند ، و به او بر خصم دمید ، در همان مجلس هلاک شد ، و به این اعتبار به « خواجه فوتی » مشهور شد . }
( کتاب سلم السماوات اثر شیخ ابوالقاسم بن ابی حامد کازرونی قرن 10و11 تصحیح عبدالله نورانی نشر میراث مکتوب صفحات 112الی 114  )

#سیمیا #هدهد #کازرونی #میراث_مکتوب #رماد #طین_حکمت

@soltannasir
🦉🦉🦉🦉🦉🦉🦉🦉🦉🦉🦉🦉