(حدیث فرشتگان در کربلا)

       (حدیث فرشتگان در کربلا) 

ریّان بن شَبیب میگوید: در روز اوّل محرّم، بر امام رضا علیه السلام وارد شدم. فرمود: «ای پسر شَبیب! آیا روزه‏ ای؟» گفتم: نه .

فرمود: «این، همان روزی است که در آن، زکریّا علیه السلام، پروردگارش را خواند و گفت: «پروردگارا! از جانب خود، نسلی پاک به من عطا کن، که تو همانا شنوای دعایی».

خداوند، دعایش را به اجابت رسانْد و به فرشتگان، دستور داد که به زکریّا علیه السلام ندا در دهند، «در حالی که در محراب به نماز ایستاده بود: خداوند، تو را به یحیی مژده می‏ دهد!».

پس هر کس امروز را روزه بگیرد و آن گاه، خداوند را بخواند، خدا، دعای او را اجابت می‏کند، همان گونه که برای زکریّا علیه السلام اجابت کرد».

آن گاه فرمود: «ای پسر شَبیب! محرّم، ماهی است که مردم دوران جاهلی، ستم و جنگ را در آن تحریم می‏کردند؛ امّا این امّت، حرمت آن را نشناختند و حرمت پیامبرش را نگه نداشتند. در این ماه، فرزندان او را کشتند و زنانش را به اسارت گرفتند و بار و بن ه‏اش را غارت کردند. خداوند، هرگز آنان را نیامرزد!

ای پسر شَبیب! اگر برای چیزی گریه می‏کنی، برای حسین بن علی بن ابی طالب علیه السلام گریه کن. او، همانند قوچ، سر بُریده شد و هجده مرد از خانواده‏اش همراه او کشته شدند و همانندی در زمین نداشتند.

آسمان‏های هفتگانه و زمین‏ها، برای کشته شدنش گریستند و چهار هزار فرشته برای یاری‏ اش به زمین فرود آمدند؛ امّا به آنان اجازه داده نشد. آنان در کنار قبر حسین علیه السلام، آشفته و پریشان‏ حال، به سر می‏ بَرند تا قائم علیه السلام برخیزد. آنان از یاران او خواهند بود و شعارشان این است: «یا لثارات الحسین؛ ای خونخواهان حسین!».

ای پسر شَبیب! پدرم، از پدرش، از جدّش [امام باقر علیه السلام‏] برایم نقل کرد که وقتی جدّم حسین که درودهای خدا بر او باد کشته شد، آسمان، خون گریست و خاک، سرخ شد.

ای پسر شَبیب! اگر برای حسین علیه السلام، چنان گریه کنی که اشک‏ هایت بر گونه‏ هایت جاری شوند، خداوند، همه گناهانت را از کوچک و بزرگ، و کم و زیاد، می‏ آمرزد».

ای پسر شَبیب! اگر خوش‏حال می‏ شوی که خدای عزوجل را ملاقات کنی و گناهی نداشته باشی، حسین علیه السلام را زیارت کن.

ای پسر شَبیب! اگر خوش‏حال می‏ شوی که در غرفه‏ های ساخته‏ شده در بهشت، با پیامبر صلی الله علیه و آله ساکن باشی، قاتلان حسین علیه السلام را لعن کن.

ای پسر شَبیب! اگر خوش‏حال می‏ شوی که ثوابی همانند شهیدشدگان با حسین بن علی علیه السلام داشته باشی، هر وقت یاد حسین علیه السلام افتادی، بگو:

" ای کاش با آنها می‏ بودم و به رستگاری بزرگی، نایل می‏ شدم!".

ای پسر شَبیب! اگر خوش‏حال می‏ شوی که با ما در درجه‏ های عالی بهشت باشی، برای اندوه ما، اندوهگین باش و برای خوش‏حالی ما، خوش‏حال باش و همواره، ولایت ما را داشته باش. پس اگر مردی سنگی را [هم‏] دوست داشته باشد، خدای عزوجل او را در قیامت، با آن، محشور می‏کند».

(عیون اخبار الرضا جلد یک صفحه 299) 

#امام_رضا 

#حسین(ع)

#فرشتگان 

#یالثارات_الحسین 

@soltannasir 

🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊