(رمی جمرات 7)

@soltannasir 

             (رمی جمرات 7) 

     (تحقیقی در مورد نام فرعون )

نام فرعون لقبی است برای پادشاهان مصر چنانچه قیصر لقبی برای پادشاهان روم می باشد . 

نام فرعون  در دوره متاخر برای پادشاهان مصری بکار رفته است .

واژه فرعون در زبان قبطی پرآ.  یا پرع peraa می باشد 

اکثر محققین معتقدند که نام پرع یا پرآ به معنای خانه بزرگ است .

اما عده ای از محققین معتقدند که پرع پ به منزله الف لام (ال) معرفه است .و رع به معنای آفتاب یا خدای آفتاب است .

در مصر باستان فراعنه خود را پسران رع می دانستند و معتقد بودند که قدرت خویش را از حورس (حوروس چون خورشید با خدای حوروس پسر اوزیریس اشتباه نشود ) به ارث برده اند . 

بدین سان فرمانروایان مصر باستان خود را از اعقاب خورشید خدا می دانستند . 

فرعون واسطه بین رع و مردم بود . 

و اعتقاد بر این بود که سرشت فرعون سرشتی خدایی است . در این مسیر نخست فرعون را نماینده خدا بر روی زمین و با گذشت زمان او را از تبار خدایان و تنها کسی می دانستند که می توانست چون کاهنان با خدایان ارتباط برقرار نمایند .

حال نگاهی مجدد به نام  پرع : عزیزان به یاد بیاورید در توضیحاتی که  در مورد خدای رع داده شد یکی از نام های وی فرع یا پرع بوده . 

و جالب است که  همین نام لقب پادشاهان مصر می باشد .  

فرعون پسر رع و نماینده و واسط رع خدای خورشید با مردمان می باشد . 

و رع خود به معنای خورشید است . بسیار محتمل است که پرع به معنای تجلی رع خدای خورشید بر روی زمین باشد . 

این فرضیه زمانی قوت بیشتری می گیرد که ما بدانیم در ایران باستان ما واژه اوستایی خورنه داریم که این واژگان بعدها در پهلوی به صورت خوره یا خره و سپس به صورت فره تغییر استعمال داده است .

فره در فرهنگ ایران باستان به معنای درخشش و شکوه  است . 

و موهبتی ایزدی است که در وجود هرانسانی به ودیعه گذاشته شده است . 

فره نیروی کیهانی و ایزدی می باشد که علی الخصوص در👈 پادشاهان👉 و همچنین  موبدان و آریاییان و زرتشتیان وجود دارد . 

جمشید پادشاه بزرگ ایران باستان در اوستا دارای سه فره یا فره ای با سه جلوه است وقتی او دچار گناه شد . فره به شکل مرغ وارغن (شاهین ) در سه نوبت از او گریخت . 

(جالب است که رع خدای خورشید مصری نیز , خدایی با سری به شکل شاهین است )

در متون پهلوی از فره دودمان پادشاهان کیانی با نام فره کیانی یاد شده است . 

حکمای خسروانین ایران باستان اعتقاد داشتند که تا زمانی که فره ایزدی با فرمانروایان همراه باشد پیروزی با آنان یار است و به مجرد اینکه فره از آنان بگریزد بخت از آنان روی می تابد . 

عزیزان به شباهت های موجود نگاه نمایید پرع (فرعون ) اگر به معنای تجلی رع  (آفتاب ) باشد 

خوره و فره نیز در فرهنگ ایران باستان به معنای درخشش و شکوه است وشاهان ایرانی نیز به مانند فراعنه دارای درخشش ایزدی بودند  عده ای واژه خورنه را از ریشه هور یا خور به معنای خورشید می دانند 

در ضمن  به شباهت لفظی واژه خره و فره با واژه پرع  دقت نمایید. 

خ و پ و ف , واک هایی هستند که در زبانشناسی به هم تبدیل می شوند . 

و ها و عین نیز می توانند به هم تبدیل شوند .

بنابراین ممکن است این دو واژه خره و پرع 

از یکدیگر گرفته شده باشند . ممکن است هم که  اینگونه نباشد . 

اگر نظریه تطبیقی را بپذیریم این سوال پیش می آید که  چه کسی از دیگری وام گرفته است ? مصریان از ایرانیان یا ایرانیان از مصریان? 

البته سوالات و مشکلات دیگری نیز بوجود خواهد آمد 

 اما به هر حال به نظر فقیر پرع یا پرآ (فرعون ) احتمالا به معنای تجلی خورشید است . 

اما  فرعون در تورات به صورت پرعوه פרעה 

آمده است . 

برای تبدیل کلمه پرعوه به فرعون دو نظر می توان ارایه داد : 

اول اینکه : واک ه مبدل به واک ن شده باشد 

و از آنجایی که در ادبیات عرب حرف پ نداریم 

و در زبان عبری حرف ف פ  به صورت پ نیز خوانده می شود و به جای یکدیگر به کار می روند . واک زبانی پ به ف تبدیل شده و کلمه فرعون بدست آمده است . 

نظر دوم این است که واو و نون را (ون) علامت جمع در نظر بگیریم و این احتمال را بدهیم که واژه پرع نام پادشاهان مصر  در زبان آرامی به صورت پرعون جمع بسته شده است . و پرعون در عربی به فرعون تغییر شکل داده باشد . 

هر چند که واژه فرعون در قرآن دلالت بر یک شخص می نماید . و شاید بدین دلیل احتمال درست بودن نظریه اول بیشتر باشد . 

#رمی 

#فرعون 

#رع 

#پرع 

#فره 

#خوره 

@soltannasir 

👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑