{ پیوند اسطوره با دین 170}

@soltannasir

       { پیوند اسطوره با دین 170}

  { شباهت های اهل فتوت و خاکسار با آیین مهری 93}

ادامه...👇

ارتفاع نقل شده در نظر اول غیر منطقی به نظر می رسد. زیرا هر فرسخ معادل 6.24 کیلومتر است که اگر آن را در 84000 فرسخ ضرب کنیم به عدد  524160 کیلومتر می رسیم که عدد بسیار بزرگی است.
اما اگر همین عدد بزرگ و عجیب را در تطابق عالم صغیر و کبیر با دوران جنینی و طول بند ناف بسنجیم می بینیم که ارتفاع ذکر شده عجیب نیست و ممکن است که روزگاری وجود داشته و اکنون از بین رفته باشد.

پیشتر در دروس از کوه افسانه ای هوگر و رود اردویسور که ایزد اردویسور آناهیتا بر آن موکل است سخن گفته شد. به مدخل هوگر از کتاب فرهنگ اساطیر ایرانی و پهلوی صفحه 454  توجه فرمایید : 👇

{ «هوگر» ( نام کوه اسطوره ای در آیین مزدیسنا) در زبان اوستایی « هوکئیریه » 
« hu _kairya» 
به معنای «خوب کنش » می باشد .
این واژه در زبان فارسی میانه به صورت « هوکر  _ هوگر »  « hukar _  hugar »  در آمده است .
 (نامی که هنوز  اقوام کُرد _که پاسدار بخشی از فرهنگ آریایی این مرز و بوم بوده اند_  بر روی فرزندان پسر خویش می گذراند .)
هوگر در البرز کوه بلندترین قله است.
این کوه سراسر زرین و درخشان است (رام یشت اوستا بند 15)
 ایزد «هوم» (ایزد پاسدار گیاه هوم )  بر فراز این کوه برای «مهر» مراسم قربانی را به جای می آورد (مهر یشت بندهای 88 _ 89) بلندای این کوه هزار برابر قد آدمی است .
هر روز آب 👈اردیسور آناهید به بزرگی همه آب هایی که بر زمین روان است، از طریق صد هزار 👈نایژه زرین به 👈هوگر بلند می رود.
در بالای کوه دریاچه «اورویش» است.
آب بدان👈 دریاچه می ریزد و پاک می شود.
سپس از طریق نایژه ای دیگر برگشته و به بالای کوه اوسیندام ( در وسط دریای دریای فراخکرد ) می رود. (آبان یشت بند 96)
«جم» بر فراز قله هوگر صد اسب ، هزار گاو و ده هزار گوسپند برای ایزد آناهیتا قربانی می کند تا آرزوهایش برآورده شود.
هوگر سرور بلندی هاست. در رستاخیز اورمزد با امشاسپندان بر فراز این قله می آید و ایزدان مینوی را به یاری پشوتن می فرستد. }

درباره کوه هوگر دانشمندان ایران شناس و محققین آیین زرتشتی نظرات مختلفی داده اند بعضی ها این کوه را با قله سبلان منطبق دانسته اند. زیرا در بالای آن دریاچه وجود دارد.
بدیهی است که قله سبلان ویژگی های یاد شده هوگر باستانی را ندارد زیرا در متن گفته شده که رود اردویسور به بالای قله هوگر می رود و در آنجا پاک می شود و سپس با نایژه دیگری به پایین می آید و به بالای کوه اوسیندام در وسط دریای فراخکرد می رود.
همچنین بدیهی است که در عالمی که ما امروزه مشاهده می نماییم چنین کوهی وجود خارجی ندارد.
اما اکنون به ساختار بندناف در جنین دقت نمایید. در بندناف ما دو شریان و یک ورید داریم. شریان ها مواد زائد بدن جنین را به جفت انتقال می دهند. و پس از تبادل در جفت خون اکسیژن دار و حاوی مواد مغذی از ورید به پایین می آید و به بدن نوزاد وارد می شود.
در واقع اینجا بند ناف به مثابه کوه هوگر در اساطیر آریایی است که در بالای آن دریاچه «اورویش» جُفت قرار دارد و شریان ها که خون حاوی مواد زائد را از بندناف به بالا در جفت انتقال می دهند و ورید که خون سالم را از جفت به پایین بندناف و بدن نوزاد انتقال می دهد. به مثابه رود اردویسور می باشد که ایزد آناهیتا بر این رود موکل است.

فقیر پیش از این تطابق در دروس مسبحات کوه هوگر و رود اردویسور را به ساختار قلب در بدن شبیه دانستم زیرا که تطبیق درستش را نیافته بودم. اما اکنون می توانم بگویم که تطبیق درست را یافته ام و رود اردویسور همان شریان ها و ورید بندناف عالم کبیر ما است. و هوگر خود بندناف عالم کبیر ما بوده و دریاچه اورویش همان جفت عالم کبیر ما بوده است.
 در این تطبیق باید دقت کرد و نیک اندیشید.
آیا می توانیم بگوییم که اساطیر و عصر زرینی که از آن در اسطوره یاد می شود مربوط به دوران جنینی عالم کبیر ما بوده است. که از آن دوران خاطره هایی در اذهان نفوس بشری به جای مانده است و بدین خاطر در اکثر اساطیر ملل ما این کوه میانی را مشاهده می نماییم.
آیا می توانیم بگوییم که آتلانتیس باستانی که شرح آن در داستان ها آمده مربوط به دوران جنینی عالم کبیر ما بوده ?

 اکنون شاید دریابیم که چرا از آناهیتا با عنوان الهه مادر نیز یاد می شود. یا چرا در ادیان اولیه بشری تندیس های الهه مادر وجود داشته است.
و با این تطبیق برای آنکه اهلش باشد دربی به روی فهم بهتر تاریخ ادیان و اسطوره گشوده می شود.

ادامه دارد...


@soltannasir
🌄🗻🏔⛰🌋