{ پاسخ به سوالات 58 }

     { مسبحات و چاکراها 55}

ادامه ...👇

{ ... شخصیت اینانا /ایشتر را می توان به سه گرایش کاملا مجزا تقسیم کرد . یک جنبه ، جنبه الهه عشق و روابط جنسی نامشروع و روسپی روشی prostitution  در ارتباط است _ در هر حال ، بدون در نظر گرفتن ملاحضات «هرودوت » ، هنوز تحقیق جامعی در این زمینه صورت نگرفته .
اینانا نه الهه ازدواج است و نه الهه مادر .
ازدواج مقدس مورد ذکر که وی در آن شرکت می کند ، حامل هیچ گونه پیام اخلاقی برای ازدواجهای بشری نیست .
لوح ششم ، حماسه آفرینش بابلی
گیل گمش Gilgames  است ،
که در آن گیل گمش ، اینانا را به خاطر رفتارش نسبت به تمامی مجموعه عشاقش سرزنش کرده  و از اینکه آخرین نفر این فهرست باشد ، امتناع می جوید . این حماسه ، همچون اشعار سومری متعددی که راجع به اینانا و عشقش به دوموزی Dumuzi است ،منبع مهمی برای این وجه از شخصیت ایشتر Istar  به شمار می رود.
جنبه دیگری از شخصیت این الهه ، الهه👈 جنگ طلبی است که به نبرد علاقه داشته و به «تفرجگاه ایشتر » ضرب المثل شده . در نتیجه خشونت و شهوت زاییده قدرت ، او به هنگام مبارزه در کنار پادشاهان مورد علاقه اش ، قرار می گیرد . در یک شعر سومری ، اینانا علیه کوه ابیح Ebih  لشکرکشی می کند . سفرش به اریدو Eridu  برای بدست آوردن مه Me و سقوطش به جهان زیرین Underworld هر دو به گونه ای توصیف می شوند که بنا بوده به 👈 قدرت وی 👈بیافزایند . 👈ایشتر اربعیل (اربیل) خصوصا برای آشوری ها ، الهه جنگ بوده است .
سومین سیمای اینانا ، مانند سیاره ونوس ، ستاره غروب و صبح بوده .
او در « نزول اینانا به جهان زیرین » اظهار می کند که « من اینانای طلوع آفتاب هستم » .
در این حالت او گاهی با نام 👈نین سیانا Ninsianna شناخته می شد . استحاله او به این سیما در دوره «کاسی » تصنیف شده ،تجلیل شده است .
افسانه های دیگر مربوط به اینانا به قرار زیر هستند : یکی « اینانا و بیلولو Bilulu » ( که در آن اینانا فکر می کرد مسئول مرگ «دوموزی » ، بیلولوی Bilulu پیرزن است ، وی را به مشک آب بر می گرداند ) .
دیگری «اینانا و شو _کله _توده Kale_Tuda_Su» ( در رابطه با شو _کله _توده باغبان ) و نیز « گیلگمش ، انکیدو و جهان زیرین » است که در بخش اول آن ، اینانا درخت مقدس هلوب Halub  را در اوروک می کارد و بعدها صندلی و تخت او از چوب آن درخت ساخته می شوند .
در هنر معمولا اینانا به شکل الهه جنگجویی نشان داده می شود که اغلب بالدار بوده و مسلح به شمشیر است و یا آنکه هاله ای از ستاره ها دور او را احاطه کرده اند .
حتی در این جنبه هم او می تواند _با حالت و طرز لباس پوشیدنش _ نقش خود را به عنوان الهه روابط جنسی و  روسپیها ، بر ملا کند . در هنر نو _بابلی و نو _ آشوری ، زنی که از جلو کاملا لخت نشان داده می شود و یا از کمر به پایین برهنه است ، و نیز بالدار بوده و کلاه 👈 شاخدار ایزدی به سر دارد ، احتمالا ایشتر را مخصوصا در جنبه سکسی اش ، به تصویر می کشد .
چهارپای ایشتر ، شیر Lion  و نماد معمول وی ستاره Star یا صفحه نجومی بوده است . ممکن است که زمانی نماد وی گل آذین نیز بوده باشد .  }(کتاب فرهنگنامه خدایان ، دیوان و نمادهای بین النهرین باستان صفحات 179 الی 181)

نکته 1 : همانگونه که ملاحظه می نمایید اینانا و ایشتر علاوه بر آنکه الهه عشق و شهوت و باروری می باشند . الهه 👈 جنگ نیز هستند . و با کوکب زهره در ارتباط می باشند .

نکته 2: بنا به آنچه گفته شد کیش الهه «نی نی» یا «نانا » یا «نانایا » به مرور در کیش الهه اینانا حل شده است .
اما همانگونه که گفته شد الهه نانایا به همراه  الهه کنی سوره و الهه اینانا ، تثلیثی از خدایان مونث بوده اند .   تثلیث خدایان مونث را در یونان ( آفریدوت ، آرتمیس ، آتنا ) و در نزد اعراب نیز ( لات و عزی و مناة ) مشاهده می نماییم . البته وجود تثلیث ایزد بانوها در تمدن های مختلف  دلیل بر تطابق آنان با یکدیگر نمی باشد . 

نکته 3: سمبل الهه نانایا در بعضی تصاویر  هلالی به شکل قایق است . و سمبل چاکرای دوم نیز همین شکل می باشد .  این سمبل (هلال ) برای الهه اینانا و ایشتر نیز رسم شده است .
همچنین در تصویر سنگ نگاره آنوبانی نی یک ستاره چهار پر در دایره رسم شده بود .  اینکه آن تصویر دقیقا ستاره چهار پر است محل اشکال است . زیرا سمبل ستاره هشت پر نیز دارای چهار پر اصلی و چهار پر فرعی می باشد . که چهار پر فرعی کم و بیش شبیه  رود می باشند . با نگاه به تصویر سنگ نگاره آنوبانی نی نیز می توان چهار پر فرعی را مشاهده نمود .

نکته 4 : دقت نمایید در متن آمده  سفر اینانا و ایشتر به جهان زیرین برای افزایش قدرت وی بوده است . زیرا جهان زیرین با سه برج انتهایی تطابق دارد و خانه شرف زهره در آخرین برج یعنی برج حوت است .

ادامه دارد ...

#مسبحات #ایشتر #اینانا  #نانایا
@soltannasir
⬛️⬛️⬛️

         { پاسخ به سوالات 57}

      { مسبحات و چاکراها 54 }

ادامه ...👇

با وجود آنکه نام الهه نی نی به الهه اینانا شباهت دارد . اما با این وجود به نظر می رسد که این دو الهه یکی نیستند . و الهه «نی نی »یا «نانا » همان الهه ی نانایای سومری و بابلی می باشد . که سابقا  الهه ای جدای از اینانا بوده و وی نیز  خدای جذابیت جنسی و جنگ بوده و  برای خویش پرستشگاه هایی داشته اما با گذشت زمان آیین وی با آیین پرستش اینانا تلفیق شده و  به عبارت دیگر در آیین پرستش اینانا حل گشته است  .

در کتاب فرهنگنامه خدایان ، دیوان و نمادهای بین النهرین باستان صفحه 222 در باب  نانایا اینگونه آمده : 👇

{ الهه «نانایا » که ظاهرا در برخی از جنبه های جنسی «اینانا Inana» شریک بوده ، همراه با دخترش «کنی سوره» (اوسور _امسه _Usur_amassa اکدی ) و اینانای اوروک Uruk ,  در طول دوره بابلی کهن ، به شکل الهه های سه گانه در اوروک و بعدها در کیش Kis , پرستیده می شدند . بعدها نام «نانایا» در نوشته های مذهبی استفاده می شد ، تا مفهومی کمی بیش از جنبه دیگز اینانای ایشتر Istar دیگر داشته باشد . }

نکته : در بعضی سایت ها نانایا را خدای جذابیت جنسی بابلی و مرتبط با کوکب زحل دانسته اند . که اشتباه است . الهه نانایا با کوکب ماه و  یا کوکب زهره و یا هر دوکوکب(ماه و زهره ) مرتبط است .

نکته 2:  ظاهرا علی رغم آنکه کیش الهه نانایا در کشور سومر و بابل در کیش الهه اینانا حل شده ، اما با اینحال این الهه در منطقه غربی فلات ایران همچنان با نام اصلی خویش مورد پرستش قرار می گرفته است . و متاسفانه باستان شناسان ومورخین ما هر جا که با نام نانایا مواجه شده اند . آن را به اینانا و ایشتر ترجمه نموده اند .

اما هدف فقیر آن بود که برای جنگجو بودن ایزدان زهره نظیر اینانا و ایشتار  مثالی ذکر نمایم که علی الظاهر مثال مناسبی را انتخاب ننمودم . اما با اینحال  اصل مطلب یعنی جنگجو بودن ایزدان زهره درست است .

در کتاب فرهنگنامه خدایان ، دیوان ونمادهای بین النهرین باستان در باره الهه اینانا آمده : 👇

{ { اینانا(ایشتر) : 👈 مهمترین رب النوع مونث بین النهرین باستان در تمام ادوار ،الهه اینانا یا ایشتر بوده .نام سومری او ، یعنی اینانا ، احتمالا از نین _انه  Nin _anna  نیز هویدا می شود . نشان نام اینانا (ستون سرخم ring post ) در قدیمی ترین متون مکتوب ، یافت می شود . ایشتر (استر Estar) که نام اکدی اوست ، به نام رب النوع (مذکر ) عربی در جنوب ، یعنی «اثتر Athar» و نام الهه سومری ، یعنی استرته Astarte (بر طبق کتاب مقدس ، عشتروت Ashtoreth ) که بی شک با او مرتبط بوده ، وابسته است .
روایت اصلی مربوط به اینانا ، او را دختر «ان » An و بشدت وابسته به شهر سومری اوروک Uruk معرفی کرده است .
بنا به روایت دیگری او دختر نانا Nana ( سین Sin) ، خدای ماه و خواهر اوتو Utu (شمش Samas)، خدای خورشید بوده است .
او در روایات متعددی دختر انلیل Enlil یا حتی انکی Enki نیز محسوب شده است . خواهر اینانا ارشکیگل Ereskigal ، ملکه جهان زیرین UnderWoorld و وزیرش الهه نین شوبور Ninsubur  می باشد .
این حقیقت که اینانا در هیچ روایتی یک همسر مذکر دائمی نداشته ، با نقش وی به عنوان الهه عشق جنسی ، بخوبی جور در می آید .حتی دوموزی Dumuzi  که اغلب عاشق وی معرفی شده ، دارای روابطی بسیار مبهم با او بوده و او عاقبت مسئول مرگش نیز می شود .
هیچ فرزندی به وی نسبت داده نشده است (بجز یک استثنای محتمل ، یعنی شارا Sara)
این احتمال وجود دارد که شماری از الهگانی که در اصل 👈محلی و مستقل بوده اند ، با شخص الهه باستانی ، یعنی اینانا / ایشتر ، تلفیق شده باشند .
مهمترین آنها به طور حتم اینانای اوروک بود که در آنجا زیارتگاه اصلی ا_انه E_ana («منزلگاه آسمان » ) قرار داشت . اما سایر اشکال محلی الهه متمایز بوده و به گونه مجزایی پرستش می شدند : اینانای زبله Zabala (در شمال بابل ) ، اینانای اگده Agade (بویژه مورد احترام پادشاهان سلسله «اگده » بود ) ، اینانای کیش Kis  و در آشور ، ایشتر نینوا و ایشتر اربعیل Arba il . (شهر اربیل کردستان عراق )
اینانا با الهه 👈 «نانایا » Nanaya نیز که با او در اوروک و کیش پرستش می شد ، معاشرت صمیمانه ای داشت .  }


ادامه دارد ...

#مسبحات #چاکرا #اینانا #نانایا #ایشتار #زهره
@soltannasir
◾️◾️◾️◾️◾️

         { پاسخ به سوالات 56}

        { مسبحات و چاکراها 53}

...ادامه نکته 2:  👇

در کتاب گیل گمش آمده : 👇

{ دو پاره از او خدا و یک پاره از او آدمی است . نقش پیکرش را خدایان خود طرح افکندند و مادرش نین سون نیز زیبایی را بر آن مزید کرد . ...} (کتاب گیل گمش برگردان احمد شاملو صفحه 24)

یعنی دو سوم وجود گیل گمش از خدایان بود و یک سوم او از آدمیان . اما با اینحال گیل گمش به مانند خدایان نامیرا نبود .
به نظر می آید که پادشاه لولوبیان « آنوبانی نی »  نیز به مانند گیل گمش یک موجود ترکیبی بوده است . علی الخصوص که جزء اول نام او یعنی
« آنو» نام خدای آسمان و «پدر خدای» سومریان می باشد .

همچنین اگر دقت نموده باشید «آنوبانی نی » پدر یک گروه هفت نفره از غول های ترسناک است . و این نشان می دهد که این پادشاه شرایط خلقت خاصی داشته و بعضی از ازدواج های وی نیز خاص بوده که فرزندان وی به شکل غول های وحشتزا توصیف شده اند .

نکته 3 : لو در زبان سومری به معنی مرد یا انسان وحشی بکار رفته و لولو در این زبان به معنی مردم است. در زبان اکدی لولو به معنی کوه نشین ، بربر ، وحشی و در اورارتویی دشمن و بیگانه در هوری و هیتی لولوخه ،لولاخی به معنی بیگانه و خارجی است .
احتمالا منشأ جمله  معروف «لولو می خوردت » را باید در  عقاید پیشینیان در باب  قوم باستانی لولوبی جستجو نمود .

اما در باب الهه «نی نی» یا «نانا» چند نکته وجود دارد . 
اکثر باستان شناسان این  الهه را همان اینانای سومری دانسته اند . و اینانای سومری را همتای ایشتار بابلی می دانند . به همین دلیل وی را با الهه ایشتار یکی دانسته اند .
چنانچه در کتاب مذهب قوم ایلام آمده است : 👇


{ اینانا ، ایشتار (ISHTAR=INANA) : 👇
تاکنون تعدادی از خدایان بین النهرین که به دلایل مختلف در مذهب ایلام رسوخ کرده و پرستش شده اند شناخته شد .در اینجا الهه دیگری از مجمع خدایان همسایه غربی ایلام مطرح می شود . که مدت زمان درازی یکی از خدایان ایلامی شده بود . اسم اینانا یا ایشتار که محبوب ترین خدای سومری است در مقر اصلی خود در بین النهرین و در مجمع خدایان در ردیف سوم بعد از انلیل (خدای ماه و خورشید ) و انکی (ENKI) الهه مادر خدایان آورده می شود .
در هزاره سوم قبل از میلاد وی الهه اوروک ،الهه کاخ و الهه کیش معروف بوده است .
نماد یا علامت اینانا دسته ای سنبل است که به صورت ستاره هشت پر نیز در بین النهرین دیده می شود .این الهه نزد لولوبی ها نیز مورد تقدس بوده  است به طوری که نقش الهه مذکور در پیشانی کوه سر پل ذهاب دیده می شود . که با دست راست حلقه ای را گرفته و با دست چپ زندانیانی را به پیش پادشاه لولوبی یعنی آنوبانی نی هدایت می کند .
«اینانا » نام سومری و «ایشتار » نام اکدی این الهه است و معنای آن یعنی «الهه آسمان » است . خود کلمه «نین _آنا» (NIN_ANNA) ریشه گرفته و گاهی به عنوان «دختر خدای آسمان » «آن» (AN) و زمانی به اسم «دختر خدای ماه » نانا (NANNA) نامیده می شود . پسر وی اوتو (UTU)  خدای خورشید است و شوهرش «تموز » است . وی در بین النهرین مخصوصا در بابل به عنوان الهه عشق و زیبایی معروف است .
معروف ترین اثری که به خاطر این الهه ساخته شده معبد ایشتار آشور است .
معابد دیگر وی در شهرهای اوروک ،بابل ، ماری ، نوزی و غیره برپا شده است .
در ایلام اولین بار اسم الهه مذکور را مثل بعضی دیگر خدایان برای جلوگیری از صدماتی که به وی در آینده وارد خواهد شد ندا می دهد .
حضور اسم الهه مذکور در آثار مکشوفه از دوره پادشاهی «پوزور اینشو شیناک » حداقل گواه این امر است که الهه مذکور در این دوره یعنی در دوره حکومت سلسله اوان به ایلام نفوذ کرده و مورد توجه مذهبی مردم سرزمین ایلام بوده است .
بعد از این دوره اسم این الهه در دوره حکومت شیل هاها مجددا روی لوحه های مکشوفه از شوش که از معبد کشف شده بود ظاهر می شود . در این لوحه ها شیل هاها پادشاه ایلامی سخن از دریافت گاو و گوسفند برای کاخ شاهی و قربانی کردن آنها برای خدای خویش می کند . خدایان وی در این لوحه ها اینشو شیانک و اینانا به عنوان بانوی إکروپول است .
آخرین اثری که نشان دهنده حضور الهه اینانا در مجمع خدایان ایلام است به دوره اونتاش گال پادشاه معروف سلسله ایکهالکی مربوط می شود . اونتاش گال روی یکی از آجرهایی که برای احداث زیگورات چغازنبیل به کار برده شده می گوید : « من اونتاش گال هستم : معبد الهه اینانا ... الهه ... را من بنا کردم . من دستور دادم مجسمه الهه اینانا را از فلز بسازند و در اینجا نصب نمایند .
سکوی قربانگاه الهه اینانا را در اینجا  برپا داشتم . آنچه که از من ساخته و پرداخته شده می خواهم همیشه به وسیله اینانا حفظ شود .» } (کتاب مذهب قوم ایلام صفحات 80 اای 82)

ادامه دارد ...

#مسبحات #آنو_بانی_نی #اینانا #ایشتار #گیل_گمش
@soltannasir
🌑🌑🌑🌑🌑