(حدیث فرشتگان در کربلا)
ریّان بن شَبیب میگوید: در روز اوّل محرّم، بر امام رضا علیه السلام وارد شدم. فرمود: «ای پسر شَبیب! آیا روزه ای؟» گفتم: نه .
فرمود: «این، همان روزی است که در آن، زکریّا علیه السلام، پروردگارش را خواند و گفت: «پروردگارا! از جانب خود، نسلی پاک به من عطا کن، که تو همانا شنوای دعایی».
خداوند، دعایش را به اجابت رسانْد و به فرشتگان، دستور داد که به زکریّا علیه السلام ندا در دهند، «در حالی که در محراب به نماز ایستاده بود: خداوند، تو را به یحیی مژده می دهد!».
پس هر کس امروز را روزه بگیرد و آن گاه، خداوند را بخواند، خدا، دعای او را اجابت میکند، همان گونه که برای زکریّا علیه السلام اجابت کرد».
آن گاه فرمود: «ای پسر شَبیب! محرّم، ماهی است که مردم دوران جاهلی، ستم و جنگ را در آن تحریم میکردند؛ امّا این امّت، حرمت آن را نشناختند و حرمت پیامبرش را نگه نداشتند. در این ماه، فرزندان او را کشتند و زنانش را به اسارت گرفتند و بار و بن هاش را غارت کردند. خداوند، هرگز آنان را نیامرزد!
ای پسر شَبیب! اگر برای چیزی گریه میکنی، برای حسین بن علی بن ابی طالب علیه السلام گریه کن. او، همانند قوچ، سر بُریده شد و هجده مرد از خانوادهاش همراه او کشته شدند و همانندی در زمین نداشتند.
آسمانهای هفتگانه و زمینها، برای کشته شدنش گریستند و چهار هزار فرشته برای یاری اش به زمین فرود آمدند؛ امّا به آنان اجازه داده نشد. آنان در کنار قبر حسین علیه السلام، آشفته و پریشان حال، به سر می بَرند تا قائم علیه السلام برخیزد. آنان از یاران او خواهند بود و شعارشان این است: «یا لثارات الحسین؛ ای خونخواهان حسین!».
ای پسر شَبیب! پدرم، از پدرش، از جدّش [امام باقر علیه السلام] برایم نقل کرد که وقتی جدّم حسین که درودهای خدا بر او باد کشته شد، آسمان، خون گریست و خاک، سرخ شد.
ای پسر شَبیب! اگر برای حسین علیه السلام، چنان گریه کنی که اشک هایت بر گونه هایت جاری شوند، خداوند، همه گناهانت را از کوچک و بزرگ، و کم و زیاد، می آمرزد».
ای پسر شَبیب! اگر خوشحال می شوی که خدای عزوجل را ملاقات کنی و گناهی نداشته باشی، حسین علیه السلام را زیارت کن.
ای پسر شَبیب! اگر خوشحال می شوی که در غرفه های ساخته شده در بهشت، با پیامبر صلی الله علیه و آله ساکن باشی، قاتلان حسین علیه السلام را لعن کن.
ای پسر شَبیب! اگر خوشحال می شوی که ثوابی همانند شهیدشدگان با حسین بن علی علیه السلام داشته باشی، هر وقت یاد حسین علیه السلام افتادی، بگو:
" ای کاش با آنها می بودم و به رستگاری بزرگی، نایل می شدم!".
ای پسر شَبیب! اگر خوشحال می شوی که با ما در درجه های عالی بهشت باشی، برای اندوه ما، اندوهگین باش و برای خوشحالی ما، خوشحال باش و همواره، ولایت ما را داشته باش. پس اگر مردی سنگی را [هم] دوست داشته باشد، خدای عزوجل او را در قیامت، با آن، محشور میکند».
(عیون اخبار الرضا جلد یک صفحه 299)
#امام_رضا
#حسین(ع)
#فرشتگان
#یالثارات_الحسین
@soltannasir
🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊