{ درد و دل 54}

             { درد و دل 54} 

   { در اهمیت علم جغرافیا و البلدان 14} 

ادامه 👇👇👇

تقسیم بندی اجمالی اقالیم سبعه را از منظر علمای جغرافیا و نجوم قدیم ملاحظه نمودید ! هر چند که این تقسیم بندی در کتب مختلف با اختلافاتی ذکر شده است که فقیر تقریبا با اکثر این تقسیم بندی  ها اختلاف دارم . 

ابتدا توضیح مختصری  در باب ربع مسکون از منظر قدما 👇👇👇

            {ربع مسکون } 

قدما اعتقاد داشتند  که خط استوا زمین را به دو نیمه شمالی و جنوبی تقسیم می نماید . و همچنین آنان  یک خط فرضی دیگر  نصف النهار فرضی   از منطقه  غرب جزایر خالدات(جزایر قناری امروزه )   در غرب قاره آفریقا   در نظر می گرفتند . که این نصف النهار تقریبا معادل نصف النهار 30 درجه غربی (غرب گرینویچ) امروزه می بوده است .

این نصف النهار فرضی زمین را به چهار قسمت مساوی  تقسیم می نموده است . 

اگر از این نصف النهار فرضی 180 درجه به شرق برویم .  به نصف النهار 150درجه شرقی (شرق گرینویچ) می رسیم . که در شرق جزایر «واق واق»  (ژاپن) امروز قرار دارد . 

قدما اعتقاد داشتند که کل جهان باستان و خشکی های بزرگ جهان که تمدن های باستانی پیشین  در آن قرار داشته است . در همین محدوده قرار دارد . این منطقه ( یک چهارم زمین ) را  قدما ربع مسکون یا ربع معمور می نامیدند . 

 همچنین آنان اعتقاد داشتند که در قسمت غرب ربع مسکون دریایی است که آن را بحر محیط و به یونانی اقیانوس  می نامند . و این دریا تقریبا تمام آب های جهان را در بر می گیرد . 

نکته :اگر از منظر جعرافیای  امروزی نیز  در نظر بگیریم . تمام آب های آزاد جهان به یکدیگر متصل می باشد .

همچنین  قدما بنا به دلایلی خاص (دلایل معنوی) بخشی از ربع مسکون را به اقالیم سبعه تقسیم می نمودند . 

درجه انتهایی عرض جغرافیایی اقالیم سبعه در کتب مختلف متفاوت آمده و اختلافاتی کم و بیش دارد . درجات کتاب المدخل الی علم احکام النجوم را نقل نمودیم . در کتاب تقویم البلدان انتهای اقالیم سبعه را  عرض47 درجه دانسته است . 

اما اساتید ایرانشناسی بر اساس بعضی متون کهن . بیشتر نظر بر عرض جغرافیایی  60 درجه به عنوان حد انتهایی اقالیم سبعه دارند . 

 اگر عزیزان دقت نمایند . در نقشه جهان مختصات طول جغرافیایی 60 درجه شرقی و عرض جغرافیایی 30 درجه شمالی ، نقطه ای در خاک استان سیستان و بلوچستان می باشد . که از آن به عنوان نیمروز یاد می نمایند . و در دنیای باستان نصف النهار 60 درجه شرقی  ، نصف النهار مبدأ بوده است . 

و نام عربی نصف النهار ، ترجمه عربی واژه ایرانی  «نیم روز »می باشد . که «نیم» به «نصف» مبدل گشته و «روز » به «نهار»مبدل شده است .

اما نقطه  نیم روز از آن جهت توسط مغان ایران باستان در دوران کهن به عنوان نصف النهار مبدأ در نظر گرفته شده بود که هنگامی که در این منطقه از زمین (خراسان و سیستان ) روز به نیمه می رسید . در کل جهان باستان روز محسوب میشده و روشن بوده است . 

به همین دلیل در نزد حکمای خسروانین ایران باستان ، ایران ، میانگاه جهان بوده است . 

و هنوز هم  نصف النهار نیم روز بهترین گزینه برای  نصف النهار مبدأ بودن می باشد . که متاسفانه آنگلو ساکسون های نسناس که خویش را آریایی می دانند و مردمان ایران زمین را غیر آریایی ، نصف النهار گرینویچ را که هیچ ویژگی خاصی  برای نصف النهار مبدأ بودن نداشت را در سال 1884 میلادی در کنفرانس بین المللی تعیین نصف النهار مبدأ در واشنگتن به عنوان نصف النهار مبدأ تعیین نمودند . 

تفو بر تو ای چرخ گردون تفو 😔

#جغرافیا #نیم_روز #ربع_مسکون 

#نصف_النهار #بحر_محیط 

@soltannasir 

🌞🌞🌞🌞🌞🌞🌞🌞🌞🌞🌞🌞🌞🌞