(جبت و طاغوت 3)

             (جبت و طاغوت 3)

دقت در آیه 51 سوره نسأ نشان می داد که بر خلاف نظر برخی از مفسرین یا اهل لغت ; جبت و طاغوت  در این آیه همانگونه که در داستان شأن نزول آیه گفته شد .  نام دو بت است که در نزد اعراب موجود بوده اند . 

هر چند کلمه طاغوت در چندین آیه دیگر نیز به تنهایی آمده , اما دقت در این آیه و سیاق و شأن نزول آیه نشان می دهد که بین کلمه جبت و طاغوت نوعی پیوستگی و ارتباط معنا دار وجود دارد . 

و همانطور که گفته شد جبت و طاغوت 

نام دو بت دوران جاهلیت بوده اند . 

اما جبت و طاغوت اگر از بت های اعراب جاهلی می باشند . 

آیا از بت های خاص عربی در منطقه حجاز   هستند ? 

یا از حیطه جغرافیایی خارج از شبه جزیره عربستان به حجاز وارد شده بودند ?

دقت در اصل و ریشه واژه جبت و طاغوت همانگونه که اصحاب لغت و مفسرین گفته اند . نشان دهنده این نکته می باشد که جبت و طاغوت کلماتی  عربی نمی باشند .

در نتیجه این دو بت از تمدن های دیگر وارد فرهنگ  اعراب شده اند .اما کدام تمدن ? 

همانگونه که گفته شد محققین ریشه جبت و طاغوت را به زبان های عبری  و سریانی و حبشی نسبت می دهند . 

فقیر در بین اسامی  خدایان تمدن های منطقه خاورمیانه نظیر سومر و بابل و آکد و فینیقیه و ....  به واژه ای برخورد ننمودم تا بتوانم جبت و طاغوت را با آن تطبیق دهم .

بنابراین کلمات جبت و طاغوت از نظر فقیر عبرانی و سریانی نمی باشند . 

اما اگر همانگونه که اکثر محققین گفته اند این دو واژه دارای اصلی  حبشی باشند .  

با توجه به اینکه حبشه تحت تاثیر تمدن باشکوه و الحادی مصر بوده است . 

پس محتمل است که واژه های  جبت و طاغوت با اندک تغییراتی  در بین خدایان مصری یافت شوند .

در اسامی خدایان مصری ,  دو خدا هستند که نام آنان شباهت بسیاری به جبت و طاغوت دارد (علی الخصوص جبت ) و آن خدای جب (گب) و تفنوت می باشد .

پیشتر گفتیم که خدای رع که خدای خدایان مصری است با استمنا و یا عطسه و تف اندازی «شو» و «تفنوت» را بوجود آورد .

شو (مذکر) و تفنوت(مونث) فرزندان رع 

برادر و خواهر می باشند . در عین حال زن و شوهر نیز می باشند . ّ

از ازدواج «شو» (خدای هوا )و «تفنوت»(خدای آب)     «جب» یا گب (مذکر )  و «نوت»(مونث)

بدنیا آمدند که این دو نیز خواهر و برادر می باشند و زوج یکدیگر هستند . 

بنابراین تفنوت مادر و جب پسر او می باشد .

اما دقت در واژه جب نشان می دهد . که این واژه در اصل مصری خویش گب است زیرا مصریان حرف ج را گ تلفظ می نمایند . 

گب یا جب خدای زمین است . و این واژه در دوران های بعد بصورت های  , گبت , جبت و قبط و اکپت و اجپت egypt و.... استعمال شده است . 

تمامی این واژه ها که اسامی کشور مصر می باشند . در واقع ریشه در اسطوره های مصری دارند . زیرا جب یا گب در این اسطوره ها به معنای زمین است .  به عبارتی دیگر واژه جب یا جبت به معنای 👈زمین مصر 👉  می باشد .

در حدیث رسول خدا (ص) نقل شد که عکافه (فال و نوعی پیشگویی با خط کشیدن  بر روی زمین  ) از مصادیق جبت می باشد . که چنین پیشگویی هایی در مصر باستان  توسط کاهنین انجام می شده است . 

اما باستان شناسان برای واژه تفنوت معنی دقیقی نیافته اند . اما اکثر آنان این واژه را به معنای تف و تف انداختن یا شبنم و رطوبت هوا معنی نموده اند زیرا تفنوت الهه آب می باشد .

هر چند که ممکن است  واژه طاغوت که اصل آن طغووت بوده با واژه تفنوت , تشابه کامل نداشته باشد  . 

اما اگر به دایره حروف ابتثی نگاه نماییم . 

 حرف «ف» در تفنوت  به حرف «غ»  در طغووت تبدیل شده است . که در ابتث حرف غ قبل از ف می باشد .

و حرف «ن»  در تفنوت  به حرف «و» در طغووت تبدیل شده است 

چنانچه در ابتث حرف «و» بعد از حرف «ن» قرار دارد . 

بنابراین به این شکل می توان حدس زد که تفنوت ممکن است به این شکل به طغووت تبدیل شده باشد . 

اما این نکته را نیز باید در نظر گرفت که چون کلمه تفنوت به حبشه رفته احتمالا در زبان حبشی به صورتی جدید تغییر یافته و از صورت  حبشی این کلمه واژه طغووت ایجاد شده است . 

بنابراین صورت حبشی این واژه رابط بین صورت مصری تفنوت و.عربی طغووت است . 

و ما این واژه میانی را در اختیار نداریم . 

#جبت 

#طغووت 

#جب

#تفنوت 

@soltannasir 

☀️☀️☀️☀️☀️☀️☀️☀️☀️☀️☀️☀️☀️☀️☀️