(جبت و طاغوت 3)
دقت در آیه 51 سوره نسأ نشان می داد که بر خلاف نظر برخی از مفسرین یا اهل لغت ; جبت و طاغوت در این آیه همانگونه که در داستان شأن نزول آیه گفته شد . نام دو بت است که در نزد اعراب موجود بوده اند .
هر چند کلمه طاغوت در چندین آیه دیگر نیز به تنهایی آمده , اما دقت در این آیه و سیاق و شأن نزول آیه نشان می دهد که بین کلمه جبت و طاغوت نوعی پیوستگی و ارتباط معنا دار وجود دارد .
و همانطور که گفته شد جبت و طاغوت
نام دو بت دوران جاهلیت بوده اند .
اما جبت و طاغوت اگر از بت های اعراب جاهلی می باشند .
آیا از بت های خاص عربی در منطقه حجاز هستند ?
یا از حیطه جغرافیایی خارج از شبه جزیره عربستان به حجاز وارد شده بودند ?
دقت در اصل و ریشه واژه جبت و طاغوت همانگونه که اصحاب لغت و مفسرین گفته اند . نشان دهنده این نکته می باشد که جبت و طاغوت کلماتی عربی نمی باشند .
در نتیجه این دو بت از تمدن های دیگر وارد فرهنگ اعراب شده اند .اما کدام تمدن ?
همانگونه که گفته شد محققین ریشه جبت و طاغوت را به زبان های عبری و سریانی و حبشی نسبت می دهند .
فقیر در بین اسامی خدایان تمدن های منطقه خاورمیانه نظیر سومر و بابل و آکد و فینیقیه و .... به واژه ای برخورد ننمودم تا بتوانم جبت و طاغوت را با آن تطبیق دهم .
بنابراین کلمات جبت و طاغوت از نظر فقیر عبرانی و سریانی نمی باشند .
اما اگر همانگونه که اکثر محققین گفته اند این دو واژه دارای اصلی حبشی باشند .
با توجه به اینکه حبشه تحت تاثیر تمدن باشکوه و الحادی مصر بوده است .
پس محتمل است که واژه های جبت و طاغوت با اندک تغییراتی در بین خدایان مصری یافت شوند .
در اسامی خدایان مصری , دو خدا هستند که نام آنان شباهت بسیاری به جبت و طاغوت دارد (علی الخصوص جبت ) و آن خدای جب (گب) و تفنوت می باشد .
پیشتر گفتیم که خدای رع که خدای خدایان مصری است با استمنا و یا عطسه و تف اندازی «شو» و «تفنوت» را بوجود آورد .
شو (مذکر) و تفنوت(مونث) فرزندان رع
برادر و خواهر می باشند . در عین حال زن و شوهر نیز می باشند . ّ
از ازدواج «شو» (خدای هوا )و «تفنوت»(خدای آب) «جب» یا گب (مذکر ) و «نوت»(مونث)
بدنیا آمدند که این دو نیز خواهر و برادر می باشند و زوج یکدیگر هستند .
بنابراین تفنوت مادر و جب پسر او می باشد .
اما دقت در واژه جب نشان می دهد . که این واژه در اصل مصری خویش گب است زیرا مصریان حرف ج را گ تلفظ می نمایند .
گب یا جب خدای زمین است . و این واژه در دوران های بعد بصورت های , گبت , جبت و قبط و اکپت و اجپت egypt و.... استعمال شده است .
تمامی این واژه ها که اسامی کشور مصر می باشند . در واقع ریشه در اسطوره های مصری دارند . زیرا جب یا گب در این اسطوره ها به معنای زمین است . به عبارتی دیگر واژه جب یا جبت به معنای 👈زمین مصر 👉 می باشد .
در حدیث رسول خدا (ص) نقل شد که عکافه (فال و نوعی پیشگویی با خط کشیدن بر روی زمین ) از مصادیق جبت می باشد . که چنین پیشگویی هایی در مصر باستان توسط کاهنین انجام می شده است .
اما باستان شناسان برای واژه تفنوت معنی دقیقی نیافته اند . اما اکثر آنان این واژه را به معنای تف و تف انداختن یا شبنم و رطوبت هوا معنی نموده اند زیرا تفنوت الهه آب می باشد .
هر چند که ممکن است واژه طاغوت که اصل آن طغووت بوده با واژه تفنوت , تشابه کامل نداشته باشد .
اما اگر به دایره حروف ابتثی نگاه نماییم .
حرف «ف» در تفنوت به حرف «غ» در طغووت تبدیل شده است . که در ابتث حرف غ قبل از ف می باشد .
و حرف «ن» در تفنوت به حرف «و» در طغووت تبدیل شده است
چنانچه در ابتث حرف «و» بعد از حرف «ن» قرار دارد .
بنابراین به این شکل می توان حدس زد که تفنوت ممکن است به این شکل به طغووت تبدیل شده باشد .
اما این نکته را نیز باید در نظر گرفت که چون کلمه تفنوت به حبشه رفته احتمالا در زبان حبشی به صورتی جدید تغییر یافته و از صورت حبشی این کلمه واژه طغووت ایجاد شده است .
بنابراین صورت حبشی این واژه رابط بین صورت مصری تفنوت و.عربی طغووت است .
و ما این واژه میانی را در اختیار نداریم .
#جبت
#طغووت
#جب
#تفنوت
@soltannasir
☀️☀️☀️☀️☀️☀️☀️☀️☀️☀️☀️☀️☀️☀️☀️