{ذوالقرنین قرآن کیست ? 59}

@soltannasir 

   {پیوند اسطوره با دین 299}

   {ذوالقرنین قرآن کیست ? 59}

 {نگاهی به اساطیر میان رودان و ارتباط آن با صور فلکی در آسمان شب 20}

{انکی و نین خورسگ: اسطوره ای آسمانی 14}

ادامه...👇

اما در آیاتی دیگر از قرآن مجید و عزیز به بعضی موجوداتی که پیشینیان آنها را با عنوان خدایان می پرستیدند. نظیر بعل و جبت و طاغوت اشاره شده است. و از سیاق آیات این فرومایگان،  موجوداتی شریر محسوب می شوند. پس مسلماً جزو فرشتگان و ملائکه نیستند. اما در عین حال در این آیات و حتی احادیث فرقین تا آنجا که بنده دیده ام اشاره ای به جن بودنشان نیز نشده است ! پس چه هستند ? این همان دسته سومی است که با ستارگان و قوای طبیعی ارتباط تنگاتنگ دارند. بعل فرزند ال نام خدای تمدن های اوگاریت و کنعان است. که به مرور جایگاه (ال EL אל) را می گیرد و به جای وی پرستیده می شود. جبت همانگونه در دروس پیشین ثابت نمودیم نام ایزد زمین در نزد مصری ها می باشد. ایزد جب یا گب که به جبت یا گبت و قبط تبدیل شده است. و حتی واژهٔ اجپت نیز ریشه در نام این ایزد مذکر و منفی دارد. طاغوت نیز به ظن قوی تفنوت مادر جبت است.

اما در داستان حضرت ابراهیم خلیل علیه السلام به وضوح به این دسته از موجودات اشاره شده است. ما برای فهم درست آیات داستان ابراهیم خلیل علیه السلام باید نسبت به دوره ای که آن حضرت زندگی می نموده اشراف داشته باشیم. زیرا ماجرای حضرت یک حقیقت تاریخی است که در بستر مکان و زمان رخ داده است. ما امروزه به خوبی می دانیم که در حدود سالهای 1700 الی 2000 پیش از میلاد که اکثر محققین دوران زندگی حضرت ابراهیم را آن هنگام می دانند. کیش مردمان میان رودان چگونه بوده است. بنابراین اگر شناخت تاریخی را در کنار آیات داستان حضرت بگذاریم  و از احادیثی که در باب آیات روایت شده نیز استفاده نماییم آنگاه به نگاه نسبتاً جدیدی دست خواهیم یافت که ماجرا را اندکی نسبت به تفسیر سایر مفسرین متفاوت می نماید.

به آیات 74 الی 83 سوره مبارکهٔ انعام توجه نمایید: 👇 

{وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ لِأَبِيهِ آزَرَ أَتَتَّخِذُ 👈أصْنَامًا آلِهَةً إِنِّي أَرَاكَ وَقَوْمَكَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ ﴿۷۴﴾

و [ياد كن] هنگامى را كه ابراهيم به پدر خود آزر گفت آيا بتان را خدايان [خود] مى‏ گيرى من همانا تو و قوم تو را در گمراهى آشكارى مى ‏بينم (۷۴)

وَكَذَلِكَ نُرِي إِبْرَاهِيمَ 👈ملَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ👉 ولِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِينَ ﴿۷۵﴾

و اين گونه 👈ملكوت آسمانها و زمين را به ابراهيم نمايانديم تا از جمله يقين‏ كنندگان باشد (۷۵)

فَلَمَّا جَنَّ عَلَيْهِ اللَّيْلُ رَأَى 👈كوْكَبًا قَالَ 👈هذَا رَبِّي فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَا أُحِبُّ الْآفِلِينَ ﴿۷۶﴾

پس چون شب بر او پرده افكند ستاره‏ اى ديد گفت اين پروردگار من است و آنگاه چون غروب كرد گفت غروب ‏كنندگان را دوست ندارم (۷۶)

فَلَمَّا رَأَى 👈الْقَمَرَ بَازِغًا قَالَ 👈هذَا رَبِّي فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَئِنْ لَمْ يَهْدِنِي رَبِّي لَأَكُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّينَ ﴿۷۷﴾

و چون ماه را در حال طلوع ديد گفت اين پروردگار من است آنگاه چون ناپديد شد گفت اگر پروردگارم مرا هدايت نكرده بود قطعا از گروه گمراهان بودم (۷۷)

فَلَمَّا رَأَى 👈الشَّمْسَ بَازِغَةً قَالَ 👈هذَا رَبِّي هَذَا أَكْبَرُ فَلَمَّا أَفَلَتْ قَالَ يَا قَوْمِ إِنِّي بَرِيءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ ﴿۷۸﴾

پس چون خورشيد را برآمده ديد گفت اين پروردگار من است اين بزرگتر است و هنگامى كه افول كرد گفت اى قوم من من از آنچه [براى خدا] شريك مى‏ سازيد بيزارم (۷۸)

إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي 👈فطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ حَنِيفًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿۷۹﴾

من از روى اخلاص پاكدلانه روى خود را به سوى كسى گردانيدم كه آسمانها و زمين را پديد آورده است و من از مشركان نيستم (۷۹)

وَحَاجَّهُ قَوْمُهُ قَالَ أَتُحَاجُّونِّي فِي اللَّهِ وَقَدْ هَدَانِ وَلَا 👈أخَافُ مَا تُشْرِكُونَ بِهِ 👈إلَّا أَنْ يَشَاءَ رَبِّي شَيْئًا وَسِعَ رَبِّي كُلَّ شَيْءٍ عِلْمًا أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ﴿۸۰﴾

و قومش با او به ستيزه پرداختند گفت آيا با من در باره خدا محاجه مى ‏كنيد و حال آنكه او مرا راهنمايى كرده است و من از آنچه شريك او مى‏ سازيد بيمى ندارم مگر آنكه پروردگارم چيزى بخواهد علم پروردگارم به هر چيزى احاطه يافته است پس آيا متذكر نمى ‏شويد (۸۰) }

ادامه...👇

@soltannasir

🌊🌞🌝