{ذوالقرنین قرآن کیست ? 7 }

@soltannasir

    {پیوند اسطوره با دین 248 } 

     {ذوالقرنین قرآن کیست ? 7 } 

  {مغرب الشمس و مطلع الشمس 2} 

ادامه...👇

2 : { پس از لاگاش، لوگل _زگ_ سی (پادشاه سومر)  اوروک را به تصرف درآورد و خود را شاه آنجا خواند. او سپس اقدام به تسخیر بقیهٔ سومر کرد و ظاهراً هم موفق شد. او در واقع با ظرفی که در نیپور به انلیل اهدا کرد مدعی پیروزیهایی شد که تمامی بین النهرین به انضمام سوریه را در بر می گیرد : «هنگامی که انلیل، شاه همهٔ سرزمینهای پادشاهی، به او فرمانروایی بر ملت (سومر) را داد، دیدگان ملت را به سوی او جلب کرد، همهٔ سرزمینهای پادشاهی را به خدمت او گماشت، و (همگان) را بر آن داشت از جایی که 👈 خورشید بر می خیزد و تا جایی که 👈خورشید می نشیند مطیع او باشند؛ آن گاه او ( همه را) از دریای سفلی (خلیج فارس) (در طول) دجله و فرات تا دریای علیا (مدیترانه) به اطاعت واداشت. از جایی که خورشید بر می خیزد تا جایی که خورشید می نشیند، انلیل به هیچ کس اجازهٔ مخالفت با او نداد و همهٔ سرزمینهای پادشاهی 👈(همچون گاو) در چراگاه زیر پای او افتادند. ملت (سومریها) تحت (فرمانروایی) او (مزارع خود را) در شادمانی آبیاری می کنند، و همهٔ شاهان وابسته و حکام تمام سرزمینهای مستقل در برابر عدالتخانهٔ او در اوروک سر تعظیم فرود می آورند. » } 

(کتاب تاریخ تمدن بین النهرین یوسف مجیدزاده جلد اول صفحات 85 و 86)

نکته : لوگل _زگ_ سی (Lugal_zaggesi) آخرین پادشاه دودمان نخستین سومری (2371_2347 قبل از میلاد ) بوده است. وی هر چند در اوایل پادشاهی خویش توانست بر سرزمین های وسیعی از دریای غروب خورشید دریای بالا  تا دریای طلوع خورشید تسلط پیدا کند. امّا در انتها بنا به اسناد توسط سارگن بزرگ اکدی شکست می خورد و حکومتش سرنگون می شود. 

 3_1 : { در سال 827 (پیش از میلاد) آشور درگیر جنگ داخلی شد و شاه شمشی_ عدد پنجم (شمشی ادد پنجم) تنها در سال 823 (قبل از میلاد) توانست بار دیگر کشور را متحد کند. از کتیبه ای که وی در آن مرزهای قلمرو خویش را بر شمرده است، بر می آید که آشور در آن هنگام دیگر کل «سرزمین مانایی ها» (تمدن اطراف دریاچه ارومیه تا شمال کردستان ایران به مرکزیت حسنلو) و نیز پرسوا را در بر نمی گرفته است. از قرار معلوم درست در همین زمان است که دولت رقیب آشور، یعنی اوراتو (اور_ارتو)، به مرکزیت نواحی اطراف دریاچه وان، پیشروی خود به سوی جنوب را آغاز و شاه اوراتویی، ایشپوئینی، نواحی بین دریاچه های وان و ارومیه را تصرف کرده است. از همین رو نیز در سال 821، سردار آشوری موتریص_آشور را به منطقهٔ ارومیه فرستادند تا هم جلوی پیشرویهای ایشپوئینی را بگیرد و هم شرسینه، فرمانروای محلی آنجا را تقویت کند. بنابر یک کتیبهٔ آشوری، موتریص_آشور به دریای مغرب رسیده است ( در متن کتیبه: «دریای غروب خورشید» ) که باید مقصود دریای خزر بوده باشد ( و نه [آن گونه که می پندارند] دریاچه وان یا  ارومیه ): در آن روزگار، و حتی سدهٔ چهارم پ.م.، (پیش از میلاد) دریای خزر و 👈دریای سیاه را جزئی از دریای مدیترانه می پنداشته اند که خود در اسناد آشوری معمولاً دریای غربی خوانده شده است (در برابر دریای شرقی، یعنی خلیج فارس و اقیانوس هند). } (ترجمه کتاب تاریخ ماد دیاکنف صفحه 35 ترجمه خشایار بهاری چاپ انتشارات فرزان روز )

نکته : ممکن است منظور از دریای غروب آفتاب در اینجا نه دریای کاسپین بلکه بخش شرقی سواحل دریای سیاه باشد که جزو حکومت اوراتویی ها بوده است.

3_ 2 : {دو لشکر کشی اول (شمشی ادد پنجم) به سرزمین نئیری در گزارشهای سالانه به صورت بسیار اجمالی نقل شده است. در عملیات نخست شمشی _ادد مدعی دریافت خراج به صورت اسب و گشودن سرزمین وسیعی از زاگرس تا فرات علیا و از کردستان تا فرات میانی است. فرماندهی دومین لشکر کشی بر عهده رب شق، موتریس_آشور بود. وی به 👈 «دریای علیای غروب آفتاب» سفر کرد و در این لشکر کشی همچون بار نخست، خراجی متشکل از اسب دریافت داشت. ظاهراً فرماندهی سومین لشکر کشی بر عهدهٔ شاه بود. وی از کوه کولّر گذشت و سرزمینهای میان این کوه را تا 👈«دریای غروب آفتاب» غارت کرد؛ و یک بار دیگر اسبهایی با خود به همراه آورد. } (کتاب تاریخ تمدن بین النهرین یوسف مجید زاده جلد اول صفحات 239 و 240)

4: { متنی از سارگُن یکم، جای «دریای بالا» را تا اندازه ای روشن می سازد. این متن چنین است : 

« انکو(کی) و کپتره(کی)، سرزمین های آن سوی «دریای بالا»؛ تیلمون(کی)، ماگان(کی)، سرزمین های آن سوی «دریای پایین»؛ و سرزمین هایی که از طلوع آفتاب تا غروب آفتاب اند، و سارگُن، شاه جهان سه بار (یا تا سال سوّم فرمانروایی) گشود. } (کتاب دانشنامه کاشان دکتر جهانشاه درخشانی صفحات 495 و 496)

ادامه...👇

@soltannasir

🌞🌊