@soltannasir

      { پاسخ به سوالات 76}

     { مسبحات و چاکراها 73}

ادامه ...👇

{ ...  ، وقتی که ادریس داخل بهشت شد و از میوه های آن خورد و از آبش آشامید ، ملک الموت گفت حال بیا تا بیرون رویم همه حوائجت را بر آورم ، ادریس از بیرون شدن امتناع ورزید و به یکی از درختهای بهشتی چسبید که به هیچ وجه بیرون نمی آیم ، و در مقام احتجاج گفت : مگر غیر این است که هرکسی باید وارد جهنم شود ، من که وارد آن نیز شده ام ، و مگر غیر این است که هر کس وارد بهشت شود دیگر بیرون نمی آید ?
پس من بیرون نمی آیم ،ملک الموت در جوابش عاجز گشت : خدای تعالی به ملک الموت فرمود : ادریس عاجزت کرد ، پس معترض او مشو ، بگذار بماند ، و به همین جهت ادریس در بهشت باقی ماند .
این روایت را عرائس نیز آورده ، وآن را از وهب نقل کرده ،و در آخر روایت او این اضافه آمده است : « پس ادریس درآنجا زنده است ، گاهی در آسمان چهارم خدای را بندگی می کند ، و گاهی در بهشت به تنعم می پردازد »
و در مستدرک حاکم از سمره روایت می کند که گفت : ادریس مردی سفید روی ، بلند قامت ، تنومند ،فراخ سینه ، بدنش کم موی ، سرشپر موی بود ، و یکی از دو چشمش از دیگری درشت تر بود ، و در سینه لکه سفیدی داشت که برص نبود ، و چون خدای تعالی جور و عداوت مردم را دید و دید که از اوامرش سر پیچی می کنند ، ادریس را به آسمان ششم برد ، و اینکه در قرآن فرموده «  وَ رَفَعْناهُ مَکاناً عَلِيًّا » اشاره به همین است .
مولف : هیچ نقاد با بصیرت شک نمی کند در اینکه این روایات از اسرائیلیاتی است که دست جعالان حدیث آن را در میان روایات ما وارد کرده است ، برای اینکه با هیچ یک از موازین علمی و اصول مسلم دین سازگاری ندارد .

3_ادريس (عليه السلام) (هرمس ) نيز نام داشته، زيرا قفطى در كتاب اخبار العلماء باخبار الحكماء، در شرح حال ادريس ‍ مى گويد: حكماء در محل ولادت و منشاء و استاد ادريس قبل از نبوتش اختلاف كرده اند، فرقه اى گفته اند: در مصر به دنيا آمد، و او را (هرمس الهرامسه ) ناميدند، و مولدش در (منف ) بوده، و نيز گفته اند كه : كلمه هرمس عربى ارميس يونانى است،  و ارميس به زبان يونانى به معناى عطارد است. بعضى ديگر گفته اند: نام او به زبان يونانى طرميس و به زبان عبرى خنوخ بود كه معرب آن اخنوخ شده، و خداى عز و  جل او را در كتاب عربى مبينش ادريس ناميده.

همين صاحب نظران گفته اند: نام معلمش غوثاذيمون بوده، بعضى گفته اند: اغثاذيمون مصرى بوده، ولى نگفته اند كه اين شخص چكاره بوده است، فقط گفته اند: اغثاذيمون يكى از انبياى يونانيان و مصريان بود، و نيز او را اورين دوم خوانده اند، و ادريس نزد ايشان اورين سوم بوده، و معناى كلمه (غوثاذيمون ) خوشبخت است، آن وقت گفته اند: هرمس از مصر بيرون گفته و همه زمين را گردش كرد و دوباره به مصر برگشت، و  خداوند در  مصر او را بالا برد، و در آن روز هشتاد و دو سال از عمرش گذشته بود.

فرقه ديگرى گفته اند كه : ادريس در بابل به دنيا آمده و نشو و نما كرد، و او در اول عمرش از شيث بن آدم كه جد جد پدرش بود درس ‍ گرفت، چون ادريس پسر يارد، و او پسر مهلائيل، و او پسر قينان، و او پسر انوش، و او پسر شيث است، شهرستانى گفته : اغثاذيمون همان شيث است.

و چون ادريس بزرگ شد، خداوند او رابه افتخار نبوت مفتخر ساخت، پس مفسدين از بنى آدم را از مخالفت با شريعت آدم و شيث نهى مى كرد اندكى اطاعتش كردند اما بيشتر مردم مخالفتش نموده اند، پس تصميم گرفت از ميان آنان كوچ كند، آنان را كه اطاعتش ‍كرده بودند دستور داد آماده كوچ باشند، برايشان گران آمد كه از وطن هاى خود چشم بپوشند، ناگزير گفتند: اگر كوچ كنيم ديگر كجا مانند بابل نهرى خواهيم يافت ؟ (بابل به زبان سريانى به معناى نهر است ) و گويا مقصودشان از نهر - بابل - دجله و فرات بوده، ادريس گفت : اگر براى خاطر خدا مهاجرت كنيم، خداوند نهرى غير آن روزيمان خواهد كرد.

پس ادريس با ايشان بيرون شده و رفتند تا به اين اقليم كه اقليم بابليونش مى نامند رسيدند، پس رود نيل و دشتى خالى از سكنه را ديدند، ادريس كنار نيل ايستاده مشغول تسبيح خدا شد، و به جماعت خود گفت : بابليون.

و در معناى اين گفته وى اختلاف كرده اند، بعضى گفته اند: يعنى چه نهر بزرگى است. بعضى ديگر گفته اند: يعنى نهرى مانند نهر شما است، بعضى گفته اند: نهرى پر بركت است. و بعضى ديگر گفته اند: كلمه (يون ) در زبان سريانى معناى صيغه افعل  در عربى را مى دهد كه به معناى برتر است، يعنى اين نهر بزرگتر است و به همين مناسبت آن وادى و اقليم در ميان همه امت ها به نام بابليون معروف شد، غير از  عرب كه آن را مصر خوانده اند كه منسوب است به مصر پسر حام، كه بعد از واقعه طوفان نوح آنجا نزول كرد، (و خدا به همه اينها داناتر است ).  ... }

ادامه دارد ...


#مسبحات #ادریس(ع) #هرمس #شیث
#یونان #خنوخ
@soltannasir
🌞☀️

@soltannasir

         { پاسخ به سوالات 73}

        { مسبحات و چاکراها 70}

ادامه ...👇

علی ای حال جادوی انوخی توسط دکتر جان دی و همکار وی ادوارد کلی در انگلستان ایجاد شد و اینان مدعی شدند که زبان انوخی زبان باستانی ای است که فرشتگانی به آنها آموخته اند و در کتاب خنوخ موجود بوده است .
مطمئنا زبان انوخی ربطی به خنوخ (ادریس) و فرشتگان ندارد .
این  زبان یا زبان جنیان و یا پریان و یا خدایان باستانی در عصر زندگی خنوخ و یا موجودات دیگری از عوالم مختلف موجود در زمین ما  بوده است .
اینکه نقل است که فرشته احضار شده به  ادوارد کلی دستور تعویض همسرش را با همسر «جان دی» داده است . با احکام هیچ کدام از ادیان الهی و توحیدی همخوانی ندارد .
بنابراین اگر این ماجرا درست باشد ، این موجودات نه فرشته بلکه موجودات شیطنی بوده اند .
اما همانگونه که گفته شد . در جادو  زبان انوخی ، تاحدی موثر است .
اما با اینحال کاش طرفداران علوم خفیه و  جادوی غربی و حتی علوم غریبه در تمدن اسلامی  ، قدرت درک و فهم و تاثیر آیات وحی را می داشتند .
که با آیات وحی کارها توان نمود !!!
و به سمت جادوی غربی نمی رفتند .


در متون علوم غریبه و خفیه اسلامی اسمایی به ادریس(ع) منسوب است(اسماء ادریسی ) که برای هر کدام از این اسماء خواصی نقل شده است . 

نکته : اسماء ادریسی معروف که در اکثر کتب نقل شده درست نمی باشد  . و اسماء ادریسیه درست در کتب بازاری موجود نیست . و در نسخ خطی خاص نیز که درست آن موجود است .  این اسماء بعضا با یکدیگر اختلافاتی دارد .
و بهترین راه بدست آوردن اسماء ادریسی درست ، شاگردی نزد اساتید بزرگ فن می باشد .


اما سرگذشت ادریس(ع) به نقل از تفسیر المیزان : 👇

{ داستان ادریس پیغمبر (علیه السلام )

1_ در قرآن کریم داستان آن جناب جز در دو آیه از سوره مریم نیامده ، و آن دو آیه این است که می فرماید « وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِدْرِيسَ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَبِيًّا وَرَفَعْنَاهُ مَكَانًا عَلِيًّا » (سوره مریم آیه 56 و57 ( و دو آیه از سوره انبیاء که می فرماید : « وَإِسْمَاعِيلَ وَإِدْرِيسَ وَذَا الْكِفْلِ كُلٌّ مِنَ الصَّابِرِينَ وَأَدْخَلْنَاهُمْ فِي رَحْمَتِنَا إِنَّهُمْ مِنَ الصَّالِحِينَ » ( سوره انبیاء آیه 85 و 86 ) .
و در این آیات خدای تعالی او را به ثنایی جمیل ستوده و او را پیامبری صدیق و از زمره صابرین و صالحین شمرده ، و خبر داده که او را به مکانی منیع بلند کرده است .
2- از جمله روایات وارده در داستان ادریس روایتی است که کتاب «کمال الدین و تمام النعمه » به سند خود از ابراهیم بن ابی بلاد از پدرش از امام محمد باقر (علیه السلام ) نقل کرده ، وچون حدیث طولانی بود ما آن را تلخیص کردیم . و خلاصه اش این است که : ابتداء نبوت ادریس چنین بوده . که در عهد وی سلطانی جبار بوده ، روزی برای گردش سوار شده و به سیر و تنزه مشغول گشت ، در ضمن راه به سرزمینی سبز و خرم رسید و از آنجا خوشش آمد و دلش خواست تا آنجا را به ملک خود در آورد ، و آن زمین مال بنده ای مومن بود ، دستور داد احضارش کردند و در باب خریدن آن به گفتگو پرداخت
، ولی مرد حاضر به فروش نشد ، پادشاه به شهر خود بازگشت در حالی که درباره این پیشامد اندوهناک و متحیر بود ، با همسرش مشورت کرد ، البته در همه مهمات خود با او مشورت می کرد ، زن چنین نظر داد که چند نفر شاهد دروغین وادار کن تا گواهی دهند فلان شخص از دین پادشاه بیرون شده دادگاه حکم قتلش را صادر کند و ملکش را به تصرف در آورد ، شاه همین کار را کرد ، و زمین آن مرد مومن را غصب نمود .
خداوند به ادریس وحی فرستاد تا نزد آن پادشاه رفته این پیام را از ناحیه خدا به وی برساند که : آیا به کشتن بنده مومن و بی گناه من راضی نشدی ، زمینش را هم مصادره کردی و و زن و فرزندش را گرسنه و محتاج و تهی دست ساختی ? به عزت خودم سوگند که در آخرت انتقامش را از تو خواهم گرفت ،و در دنیا هم سلطنت را از تو سلب خواهم نمود ، و مملکتت را ویران و عزتت را مبدل به ذلت خواهم کرد ، و گوشت همسرت را به خورد سگان خواهم داد ، زیرا حلم من ، تو را فریب داده . ادریس با رسالت خداوند به نزد آن شاه آمده و پیام خدای را در میان بزرگان دربارش به او رسانید ، شاه او را از مجلس خود بیرون رانده به اشاره همسرش افرادی را فرستاد تا او را به قتل برسانند ، بعضی از یاران ادریس از ماجرا مطلع شده ، به او رساندند که از شهر خارج شده ، مهاجرت کند ، ادریس با بعضی از یارانش همان روز از شهر بیرون شدند ، آنگاه در مناجات با پروردگارش از آنچه که از پادشاه دیده بود شکوه نمود ،خدای تعالی در پاسخش وحی فرستاد که از شهر بیرون شو که به زودی وعده ای که دادم درباره شاه انفاذ (اجرا)می کنم ، ادریس از خدا خواست .  ... }

ادامه دارد ...

#مسبحات #ادریس(ع) #خنوخ #اسماء_ادریسی
@soltannasir
☀️☀️