{سخن پایانی در مورد دوگین 2} 

   {سخن پایانی در مورد دوگین 2} 

ادامه ...👇

 نکته۲: دوگین در این بخش سخن از لویاتان می نماید. لویاتان نام هیولایی در اساطیر اوگاریت است که دشمن بعل می باشد و بعل وی را می کشد. این نام بعدها وارد کتب مقدس یهودیان می شود. به طوریکه مبارزه با لویاتان در مزامیر به یهوه نسبت داده می شود که مشخص است این تحریفات توسط یهودیان ‌بعل پرست در کتب انبیا وارد شده است از لویاتان در کتبی چون ایوب و مزامیر و اشعیا یاد شده است.

به فقرات زیر بنگرید: 👇

{و خدا از قدیم پادشاه من است او در میان زمین نجات ها پدید می آورد. تو به قوت خود دریا را منشق ساختی و سرهای نهنگان را در آبها شکستی. سرهای لویتان را کوفته، و او را خوراک صحرانشینان گردانیده ای. تو چشمه ها و سیلها را شکافتی و نهرهای دائمی را خشک گردانیدی. }(مزامیز، مزمور 74 آیات 12 تا 15)

حال به فقرات زیر که ترجمه بخشی از الواح اوگاریت در مورد نبرد بعل با لویاتان است توجه نمایید: 👇

{ موت پیام می فرستد به بعل : 

«آری تو لوتان Lotan اژدرمار پیچنده آغازین را تباه کردی 

اژدرمار بزرگ را نابود کردی 

مار چنبر زده هفت سر را 

من اما تو را تباه می کنم 

من لاشه عفن را نابود می سازم

و تو ساقط می شوی 

به کام خداوندگار مُت 

به کام محبوب ایل» 

پیروزی بعل بر اژدرمار پیچنده و اژدهای هفت سر یادآور نبرد خدای پدید آورنده نظم در نبرد با آشفتگی، است. }(کتاب اساطیر خاور نزدیک جان گری نشر اساطیر صص 146 و 157) 

ملاحظه می نمایید که توصیفاتی که از بعل در الواح راس الشمره شده است تقریبا همان توصیفات یهوه در مزامیر است. با توجه به اینکه الواح راس الشمره متعلق به هزار سال پیش از سرودن مزامیر است به نظر می آید که در سرودن مزمور مورد نظر از اساطیر اوگاریتی تاثیر گرفته شده است. اما آیا حضرت داود خلیفه الله این مزمور را سروده اند ?! بنده بعید می دانم و به نظرم سرودن مزمور فوق کار یهودیان بعل پرست است. 

بدیهی است که بعل و لویاتان هر دو مخلوق حق تبارک تعالی هستند بنابراین نام بردن از لویاتان در متون عهد عتیق بخودی خود ایرادی ندارد. اشکال آنجاست که توصیفات بعل را در مبارزه با یک موجود حادث چون لویاتان را به یهوه نسبت دهیم.   

بهتر است فعلا از بحث اسطوره شناسی لویاتان خارج شویم. در متن کتاب تئوری چهارم سیاست که در بالا آورده شده دوگین به نظریه لویاتان توماس هابز اشاره می کند. هابز فیلسوف سیاسی انگلیسی دو کتاب مهم دارد که به فارسی هم ترجمه شده اند. یکی لویاتان و دیگری بهیموث که هر دو از هیولاهای موجود در کتب عبرانیان (کتاب ایوب) می باشند. هابز در کتاب لویاتان اشاره می نماید که برای کنترل مردم، آنها را باید از یک عنصر خارجی ترساند. هابز اینجا از لویاتان در کتاب ایوب کمک می گیرد. زیرا در این کتاب اینگونه آمده که خداوند ایوب علیه السلام را با این هیولای عظیم الجثه ترسانده و در واقع امتحان کرده است. در نظر هابز لویاتان همان دولت ها هستند. مردم باید از هیولای دولت ها بترسند تا در جامعه هرج و مرج نشود. دوگین کمی پیشتر از آنچه از وی در بالا نقل شد در صفحات 353 الی 363 کتاب تئوری چهارم سیاست بحث لویاتان هابز را پیش می کشد و به نوعی آن را بومی سازی می کند و نظریات جالبی را نیز پیش می کشد از جمله نظرات نوآورانه دوگین این است: 👇

{"هیپوپوتام (اسب آبی) روسی"

در تاریخ دولتمداری روسی، دو پدیده پوشش دهنده یکدیگر را باید از هم جدا کرد: دولتمداری مقدس با مجموعه ای از روابط کامل عشق/وحشت مختص آن، و لویاتان روسی خاص و مرجعی کاملا معقولانه که به تحکیم و حفظ نظم حکومت به واسطه ایجاد ترس و فشار و ظلم و جور فرا می خواند. لوياتان روسی به عنوان یک نظریه، بازسازی و تجدید بنای مصنوعی و محصول حذف جنبه معقولانه-پراگماتیک خوف۔انگیز از پدیده کامل قدرت است. "لویاتان روسی" با بودن یک مکانیزم معقول در فعالیت خود از قدرت ظلم و بیداد عليه ابراز عقیده اجتماعی و سیاسی معین افراد استفاده می کند. این مکانیزم را می توان مورد تحقیق قرار داد، اما ترکیب مقدس دولتمداری مورد بررسی مستقیم قرار نمی گیرد. در اینجا می توانیم به مقایسه سمبولیک ادامه دهیم. در کتاب ایوب و دیگر بخش های انجيل، لویاتان همراه با دیگر غول ها، یعنی هیپوپوتام ظاهر می شود. هیپوپوتام، یک غول عظیم الجثه خشکی است و لویاتان، غول آبی و دریایی بر اساس استعاره های ژئوپلیتیک، لویاتان معرف ابرقدرت های دریایی مانند آتن، انگلیس، ایالات متحده، و هیپوپوتام، برعکس، معرف "ابرقدرت های خشکی" مانند رم، آلمان و روسیه می باشند. نظریه لوياتان هابز، از یک سو، و کارشناسان ژئوپلیتیک معاصر، از سوی دیگر بی شک دارای معنای متفاوتی هستند و از این استعاره به اشکال گوناگونی استفاده می شود. }

ادامه...👇

@soltannasir