تصویر رشته کوه هیمالیا
نام واژه هیمالیا بر طبق نظر محققین غربی از نام واژه سانسکریت himá (snow 'برف') و ā-laya (आलय 'اقامتگاه ، مخزن ، محل سکونت) به معنای مکان برف است. بلندترین قله جهان یعنی اورست در این رشته کوه قرار دارد. همچنین هیمالیا مکان مقدس بزرگان و بیمرگان (اعم از سفید و خاکستری) آیین های شرقی نظیر آیین هندو و بودا است. اما بد نیست بدانید که ریشه نام واژه هیمالیا در نام shimalia ایزدبانوی کوهستانها یا قلل برفی تمدن کاسی ها است. نماد ایردبانوی شیمالیا پرنده ای بر بلندی می باشد. (کتاب تاریخ و تمدن کاسی ها در بابل ص 174 و کتاب دانشنامه کاشان جلد 1 ص 458)
نکته: واک «ش» در نام شیمالیا متعلق به دوران استیلای کاسیان بر میانرودان است. این مسئله را ما در نام سومر می بینیم که اکدیان سومر را شومر تلفظ می نمودند یا کاسی توسط اکدیان کاشی تلفظ می شده است. از سوی دیگر می دانیم که واک ه و س در زبان به یکدیگر تبدیل می شود و این را شما در واژه هند و سند و یا آهن و آسن می بینید. بنابراین هیمالیا در اصل سیمالیا ایزدبانوی کاسی ها است که در میانرودان (دوره استیلای کاسیان) شیمالیا نامیده می شده است.
@soltannasir